Hoe is het om als nomaden te leven in een zelfgemaakt tiny house op wielen? Maaike Vergouwe en Daan Zuijderwijk reizen heel Europa door met hun drie kinderen én bordercollie. Zo duurzaam mogelijk en dicht bij de natuur. “Daan en ik hebben er heel bewust voor gekozen om met ons gezin – dochters Fenna, Alba en Isolde en bordercollie Nan – te gaan reizen door Europa. Omdat we het belangrijk vinden om hen de schoonheid van de wereld te laten zien. En om de landschappen écht te beleven, de kracht van de natuur van dichtbij te ervaren.” Uit de ratrace stappen die het leven soms kan zijn, dagelijkse ‘verplichtingen’ achter je laten en de wijde wereld in: veel mensen dromen ervan, Maaike en Daan doen het. In hun zelfgebouwde tiny house op wielen reizen ze nu al zo’n vijf jaar, de laatste tijd vooral door Scandinavië – Denemarken, Noorwegen, Zweden. Maar eigenlijk leeft het stel al als nomaden sinds ze elkaar kennen. Ze ontmoetten elkaar zo’n twintig jaar geleden op de St. Joost kunstacademie waar ze beiden fotografie studeerden.
Eerst een tjalk
Als Daan, die in Den Haag woonde, de stad uit wil, besluit hij een casco tjalk te kopen en daar zelf een huis van te maken. Samen met Maaike gaat hij er wonen en komen ze op het idee om ermee door Nederland te gaan varen. Daan: “Dat was een cruciaal moment, want we gingen het anders doen dan de meeste mensen om ons heen. We gaven het idee van een vaste woonplek op en besloten om het rondtrekken te zien als reis. Gewoon kijken hoe het ons zou bevallen.” Dat is al snel duidelijk: ze worden er hartstikke blij van. En als jaren later hun kinderen geboren worden – en iedereen roept: zo’n leven kun je alleen leiden zónder gezin – gaan ze het ‘experiment’ aan: ze willen onderzoeken of het ook met zijn vijven kan. In een tiny house op wielen. Met een woonoppervlak van zo’n twaalf vierkante meter.
V.l.n.r bordercollie Nan, dochter Fenna, Maaike, dochters Isolde en Alba en Daan.
Reizen zonder plan
Met hun minihuis stonden ze op uiteenlopende plekken. Op het platteland van Denemarken, met Jersey-koeien als gemoedelijke buren. In the middle of nowhere tussen de ranke stammen van berkenbomen in de bossen van Zweden, grenzend aan een meer. In Lapland, op plekken verlaten van alles en iedereen, omgeven door dikke pakken sneeuw en met temperaturen van -34 graden. En in het uitgestrekte berglandschap van Carrara in Toscane, waar al tweeduizend jaar in de groeven marmer wordt gewonnen en het natuurgebied bijna industrieel lijkt. Daan: “We proberen altijd afgelegen bosweggetjes en plekken in de natuur te vinden. Daarbij hebben we geen vooropgezet reisplan. We zoeken gebieden op waar we een tijdje kunnen leven en werken.” Een aantal factoren is wel belangrijk, vult Maaike aan. “Allereerst moet er genoeg zoetwater zijn in de buurt, dat we nodig hebben om onszelf en onze kleren te wassen. We kijken ook altijd of het een plek is waar onze kinderen zich kunnen vermaken, en of het landschap geschikt is voor Daan om te werken als beeldend kunstenaar.” Gotland, een Zweeds eiland in de Oostzee en hun huidige verblijfplaats, is met zijn reusachtige ‘raukar’ – natuurlijke kalk- steenpilaren die je hier overal aan de kust vindt – wat dat betreft een geweldige plek voor Daan. Natuurlijke elementen in het landschap staan centraal in zijn werk als fotograaf.
Tijdelijk wonen in een wei in Denemarken, met koeien als gemoedelijke buren.
De 143 meter hoge krijtrotsen Møns Klint aan de Deense Oostzee.
Het interieur
In het keurslijf van campings passen ze niet, dat is veel te gereguleerd. Hun tiny house is dan ook gemaakt om off-grid te kunnen leven. Vier grote zonnepanelen zorgen voor de stroomvoorziening, er is een Berkey-filtersysteem om drinkwater te maken en een Rocket Stove-houtkachel voor warmte en warm water. Koken doen ze vooral elektrisch. Daan bouwde het huisje zelf, in een periode van een halfjaar. “Je moet je voorstellen dat het eerst een witte bak was, een soort steriele container. We hebben de hele binnenkant met hout afgewerkt. Om sfeer te creëren maakten we gebruik van oude materialen.” Overal zit een verhaal achter: het plafond is een gerecyclede vloer, de toegangsdeur en de ramen komen uit een oud huis en een authentiek schrijfmeubel werd getransformeerd tot een praktische keuken. Alle kruiden en ingrediënten zitten in glazen weckflessen achter een riem of elastiek zodat ze tijdens het rijden op hun plek blijven. Naast de keuken is de zithoek met een klein tafeltje. Onder de bank is opslagruimte. Achter de bank grenst het slaapgedeelte van Daan en Maaike. Klim je hier het houten trappetje op, kom je onder het hefdak waar de kinderen slapen. Weer beneden, rechts van het zitgedeelte, bevindt zich een droog toilet achter een houten roldeur. Ook reizen er standaard twee elektrische bakfietsen mee waarin ze het hele gezin, inclusief hond, kunnen vervoeren. Zodra ze hun stulp ergens parkeren en het hele circus uitpakken, trekt dat nogal eens de aandacht van de lokale bewoners. Maaike: “We vinden het ontzettend leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Met ons huis proberen we onderdeel te zijn van het landschap. We hebben veel tijd en gebruiken die ook om de locals te leren kennen en meer te weten te komen van de plekken waar we op dat moment leven. Als je hier moeite insteekt, kan daar iets moois voor terugkomen.” Daarom reizen ze ook regelmatig naar plekken waar ze al eerder zijn geweest. Om de vriendschappen te koesteren die ze er opdeden. 
Echte rijkdom
Een simpel leven leiden, dat is de filosofie van Maaike en Daan. Je verbazen over een rode wouw die plots voorbijvliegt en happy zijn met een duik in een meer. Met de kinderen het bos in en terugkomen met paddenstoelen, noten, bessen en dierenschedeltjes (Maaike en Daan onderwijzen hun kinderen zelf, red.). Energie halen uit nieuwe ontmoetingen. Daan: “Ons leven, en ook de foto’s die ik maak, draait om perspectief. Er zijn eindeloos veel manieren om naar de wereld te kijken. Is de natuur er voor jou of ben je er onderdeel van? Hoe dichter je bij de natuur leeft, hoe beter je ziet hoe waanzinnig mooi die in elkaar steekt. Rendieren die tochten van honderden kilometers maken, mos dat zomaar opduikt onder sneeuw. Als je dat opmerkt, kun je er alleen maar waardering voor opbrengen. En ontdek je dat rijkdom zit in het hebben van tijd en herinneringen maken en niet in geld of een groot huis.” Het werk van Daan is te zien op zuijderwijkvergouwe.com. Hier staan ook de exposities in Nederland aangekondigd. Het gezin, en hun leven in een tiny house op wielen, is te volgen via @thewoodentraveler en @zuijver op Instagram. CREDITS: PRODUCTIE INSIDEHOMEPAGE TEKST INGE VAN LIESHOUT, EVELYN VAN DRIEL FOTOGRAFIE LOUIS LEMAIRE STYLING ESTHER JOSTMEIJER
Meer inspiratie
- Duurzaamheid staat centraal in het leven van Laura de Jong (36). Met haar man Jeroen (37) en zonen James (6) en Luc (3) ging ze een groot project aan: het verduurzamen van een jaren 30-woning in Den Haag die ze opknappen van energielabel G naar A. Voor Seasons beschreef Laura hoe hun uitgewoonde huis langzaam maar zeker een duurzaam thuis werd en deelde ze haar ervaringen, vondsten en keuzes met ons. Lees hier haar eerste column (en vervolgens alle andere).
- Langzamer en bewuster leven is een mooi streven, maar hoe doe je dat? Eva Krebbers geeft met haar boek ‘Slow living’ praktische en inspirerende tips om heerlijk zen van te worden. Seasons mag drie ideeën delen en koos zelfmaakideeën. Zoals deze smudge stick van salie en kruiden en bloemen.
- Monique van Orden (53) deed jarenlang communicatie in de gezondheidszorg. In haar vrije tijd trok ze met man en kinderen de wereld over. Tijdens een reis van een jaar lang realiseerden ze zich dat een mens niet veel nodig heeft aan bezit. Vijf jaar geleden ontdekte Monique de tiny-house-beweging en al gauw volgde een boek over de pioniers van dit ‘kleine wonen’. Sindsdien is ze een ware ‘tiny-house-believer’ – en zelf ook op weg naar een tiny house. Lees hier meer.
