Kamperen in de winter is een magische belevenis. Vooral als je een plek vindt als Voscheheugte, in het prachtige Drentse landschap. En mocht je een tent te avontuurlijk vinden, dan neem je je intrek in een van de natuurhutten. Fotografe en journalist Anna Rubingh beleefde er winterse (sneeuw!) kampeerpret. Als ik wakker word ligt er een dik pak sneeuw rondom Keetje, een van de natuurhutten op kampeerterrein Voscheheugte in Drenthe. Keetje is een oude schaftkeet die ooit gebruikt werd bij de drooglegging van de Flevopolder, maar nu staat ze, omgebouwd tot fijn, eenvoudig verblijf, op een vast plaatsje op het Drentse natuurkampeerterrein. Ik kijk uit Keetjes raam. De sneeuw is maagdelijk wit en op een paar dierensporen na onaangetast. Ik steek de kleine houtkachel aan en zet koffie.
’s Nachts de sterren bewonderen, overdag verdwalen in de natuur
Voscheheugte heeft zes bijzondere natuurhutten. Ze staan als kunstwerken solitair opgesteld in het landschap. Elke hut heeft zijn eigen uitstraling, maar allemaal hebben ze volop ruimte rondom, een eigen vuurplaats en terras met prachtig uitzicht over het mooie Drentse landschap. De zonsondergangen zijn fantastisch hier, laat ik me vertellen, het hele jaar door. Het kampeerterrein wordt omgeven door natuurschoon, pal tegenover ligt het Mantingerzand. De bewoonde wereld ligt op afstand, dus zijn de nachten er nog echt donker en krijgen de sterren de kans om fel te fonkelen. En overdag verdwaal je er in de natuur. Ik stap Keetje uit, zo de verse sneeuw in. De lucht is fris, de zon schijnt en de hemel is blauw. Het is een prachtige, winterse dag. Ik voel me een beetje schuldig over de voetstappen die ik in de ongeschonden sneeuw zet, maar ik heb een afspraak in het eethuis van het natuurkampeerterrein, dus er zit niks anders op dan me gewoon een weg door de sneeuw te banen.
De natuurhutten staan als kunstwerken opgesteld in het Drentse landschap.
Stoere kampeerders
Op een veldje iets verderop staan de ware kampeerders. Mensen die zich niet laten weerhouden door het weer en juist de winter opzoeken om te gaan kamperen. Een stel zit naast hun tent in comfortabele campingstoelen met schapenvachten. Voor hen liggen de resten van het winterse kampvuurtje van de avond daarvoor. “Lekker geslapen?” vraag ik. “Heerlijk! Echt bijzonder om hier zo in de winter te kunnen kamperen, ’s avonds een lekker kampvuur en ’s nachts gewoon goede slaapzakken en elkaar om warm te blijven, fantastisch!” Ik vraag of ze wel vaker in de winter kamperen. “We kamperen eigenlijk het hele jaar door, elk jaargetijde heeft zo zijn eigen kampeerervaring. Je bent gewoon dicht bij de natuur en dat maakt het zo bijzonder.” Op weg naar het eethuis passeer ik nog een handjevol stoere kampeerders, de een in een tent, een ander in een vintage caravan of camper. Naast de receptie, die pal tegen de bosrand ligt, staan drie Schotse hooglanders loom plukken hooi uit hun ruif te trekken. Met hun ruige vachten lijken ze geen enkele last van de kou te hebben. 
Eethuis met magnifiek uitzicht
Bij het eethuis word ik begroet door eigenaar Gervaise Coebergh. “Is het niet prachtig hier?” roept ze enthousiast. “Ik ben verliefd op deze plek. En die sneeuw, wat een geluk!” Binnen is het knus; het restaurant met houten balken in de nok heeft groen geschilderde muren en hippe accessoires die allemaal met de omliggende natuur te maken hebben. Gervaise vertelt dat het gebouw vroeger een varkensstal was. Aan de voorkant is een fijn, deels overdekt terras en een heuse borrelhut op palen. “Van daaruit heb je prachtig uitzicht over het Mantingerzand en kun je bij een drankje in alle privacy genieten van de omgeving”, vertelt Gervaise.
Tegenover het Mantingerzand staat het gezellige eethuis met een gedeeltelijk overdekt terras en prachtig uitzicht.
Sterren kijken vanuit de Stargazers
“Heb je de Stargazers gezien? Kom ik laat je er eentje zien!” Ik was al onder de indruk van het natuurterrein, maar het enthousiasme van Gervaise werkt aanstekelijk en maakt het nog leuker. Ik loop achter haar aan door de sneeuw, terug het terrein op. Ze opent een ronde, witte tent. In het dak zitten allemaal vensters. “Dit is helemaal geweldig, ’s nachts kijk je vanuit je bed naar de sterren, zomer of winter, fantastisch toch!” En ja, ze heeft helemaal gelijk, het moet magisch zijn om hier te logeren. “Veel van onze bezoekers komen het hele jaar door”, vervolgt ze. “Soms komen mensen ook een tijdje naar een van onze natuurhutten om lekker rustig te kunnen werken; we hebben veel terugkerende gasten.” Gervaise raadt me aan een wandeling te maken over het Mantingerzand. “Het is er prachtig”, zegt ze. Ik volg haar tip op en steek de weg over naar het natuurgebied voor een winterse wandeling over de met sneeuw bedekte paden die tussen de dichte jeneverbesstruiken door slingeren. Het is hier inderdaad prachtig, een echte Drentse wildernis. Kijk voor meer informatie over Voscheheugte, inclusief reserveringen, op voscheheugte.nl CREDITS: TEKST EN FOTOGRAFIE ANNA RUBINGH
Meer (genieten van) Drenthe
- Bij pop-up camping Winterwoods slaap je in een traditionele yurt, op het Uteringskamp middenin de robuuste loofbossen van natuurgebied het Hart van Drenthe. Over unieke ervaringen gesproken…
- Of de heide er nu bloeit of niet – wandelen bij het Mantingerzand in Drenthe is altijd mooi.
