Een valse piano, een oude kerktrap, een gebruikt keukenblad; Arrad Eshel bruist van de ideeën om tweedehands vondsten een geheel nieuwe functie te geven in zijn huis, een verbouwde koeienstal in het Groene Hart.
“Neem het zandpad”, kregen we als tip. “Je komt vanzelf bij mij uit.” Het voelt als een reis naar het einde van de wereld, omringd door stofwolken, tussen boksende hazen en dromerige koeien, ergens in het groen tussen Mijdrecht, Amsterdam en de Vinkeveense Plassen. Inderdaad, na een paar bochten ‘botsen’ we op een witte boerderij.
“Sorry”, verontschuldigt Arrad Eshel zich voor zijn vuile handen. “Er is hier altijd wat te doen. Laatst waaide het dak eraf”, wijst hij naar boven. In tijden dat veranda’s, serres en andere overkappingen niet aan te slepen zijn, gebruikt hij de oude hooimijt als schaduwbezorger voor zijn tuin. Het gevaarte op dikke balken overspant 100 m2 aan terras. “In het midden ga ik een open haard ophangen, eentje die je kunt optakelen.”
Tegen de achtergevel staat zijn laatste aanwinst, een groot, verweerd Indiaas kozijn. Arrad wil er planten in hangen voor een ‘botanisch kijkspel’. “Zo werkt het bij mij. Ik raak geïnspireerd als ik iets zie. ’s Avonds zit ik liever op Marktplaats dan voor de tv. Gisteren nog twee oude koffertjes gekocht. Met pootjes eronder kunnen het leuke nachtkastjes worden.” Aan ideeën geen gebrek, zoveel is duidelijk. De oud-student van de modeacademie is nauwelijks in een hokje te vangen. Hij werkte jarenlang als selfmade interieurontwerper en bouwbegeleider. Maakte een overstap naar de reclamewereld. Sinds 2016 is hij eigenaar van Arte & Zayne, een theewinkel in Amsterdam met eigen, ambachtelijke, biologische blends.
Open ruimte
Een ‘lege huls’ was het toen Arrad drie jaar geleden samen met Monique Dontje de boerderij kocht. Monique nam haar intrek in het voorste deel, het oorspronkelijke woongedeelte. Arrad koos voor de achterkant, de stal. “In de basis was het goed, verder was er niet veel. De vorige eigenaar, een pottenbakster, gebruikte het als atelier. Daarvoor stonden er koeien.” De grote lijn stond hem duidelijk voor ogen. “Je kunt in luxe leven zonder er een bende van te maken. Ik wil geen voetdruk achterlaten op deze mooie planeet. Monique Dontje, mijn buurvrouw met wie ik ook samen B&B the Meetinn bestier, heeft mij enorm geïnspireerd. Het gebouw is goed geïsoleerd, heeft een warmtepomp, zonnepanelen etc. Dat is allemaal nieuw, maar voor de rest heb ik zoveel mogelijk materialen hergebruikt. Dat geldt ook voor het interieur.”
Ruim een halfjaar kostte het om van de stal een plek te maken waar hij ‘nooit meer weg wil’. “Zeven dagen per week, tien uur per dag terwijl ik er al woonde; het had niet veel langer moeten duren”, biecht hij op. De begane grond, 150 m2, heeft hij zoveel mogelijk open gelaten. De oude stalramen en de afgeronde schuurplekken in de knoestige palen waar het dak op rust, herinneren aan de eerste ‘bewoners’.
Ook zien & lezen: hier zie je hoe Monique woont
Piano wordt kast
Nagenoeg alles heeft Arrad zelf bedacht, ontworpen en gemaakt. Een goed voorbeeld is de grote open keuken, samengesteld uit losse vondsten, variërend van een paar ‘goedkope’ stalen servieskasten, een monumentaal werkblad van Belgisch hardsteen en een groot houten eiland. De afmetingen waren bepalend voor het aantal keukenkastjes eronder. Toen ik hem ging ophalen, bleek er een houten bar bij te zitten. Dat is het eiland geworden.” Saillant detail: in geen velden of wegen is een fornuis te bekennen. “Ik heb een broertje dood aan wonen in een keuken. Vanuit de woonkamer wil ik al die apparatuur liever niet zien.” In het eiland zit een la waarin een los kookstel past. Het komt alleen tevoorschijn als Arrad het nodig heeft. “Minpuntje is de afzuigkap. Daar moet ik nog wat op verzinnen.”
Er is meer weggewerkt. Fruitpers, waterkoker en espressomachine zitten opgeborgen in een oude piano, vakkundig door Arrad omgetoverd tot een ‘undercover’ wandkast. De televisie gaat verscholen achter een stel ruig afgebladderde louvredeurtjes. En de fraaie vleugel in het midden van de ruimte? “Daar heb ik niks mee gedaan”, aldus Arrad. “Ik hoop er nog een keer op te leren spelen.”
Arrad bouwde een oude piano om als kast voor zijn keukenapparatuur, zo blijft het werkblad mooi leeg
Overal vandaan
Je zou zijn interieurstijl ‘bohemian’ kunnen noemen, of omschrijven als een bont gezelschap, lenig samengesteld uit vele landen en culturen. Arrad zelf vindt het vooral ‘een huis met een ziel’ en ‘mannelijk met verfijning’. Het oogt in elk geval doorleefd, authentiek, dankzij meubels en accessoires met een geschiedenis én een verhaal. De loungebanken die hij zelf heeft gemaakt, net als de gigantische eettafel van hout uit Suriname die al jaren met hem meereist, de ‘net-niet-perfecte’ barkrukken uit een werkplaats voor mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt, stoelen uit een restaurant in Utrecht, een stalraam dat hij op straat vond, een verzameling spuitflessen die hij uit Argentinië meenam; noem maar op.
“Wat je hier ziet is het resultaat van 25 duizend kilometer met een aanhanger. Mijn moeder vraagt vaak: ‘Wanneer is die kast nu eindelijk eens af?’ Maar ik laat hem lekker zo.” Hij wijst naar een soort apothekerskast met butsen en krassen in het dolfijngrijze staal. “Op de kop getikt in Oost-Duitsland, uit een ijzerwinkel.” De originele stickertjes met afbeeldingen van de schroefjes, ringetjes en klemmetjes die in de laatjes werden bewaard, zitten er nog op.
Veel meubels in de woonkamer, zoals de grote eettafel, maakte Arrad zelf.
Gebeeldhouwd stuukwerk
Beneden omarmen de witgeschilderde stalmuren de kleuren van natuurlijke materialen als staal, hout, steen en leer en de lichte of verweerde grijs-, blauw- en groentinten van stoffering en tegels. Van een ‘kleurenplan’ is echter geen sprake, zegt Arrad. “Op de bovenverdieping, de oude hooizolder, kom je grijstinten op de muren tegen. Die zijn ontstaan uit restjes verf, zelf op het oog gemengd. Geen enkel grijs is daarom hetzelfde. Nadeel: repareren van een vlekje is ondoenlijk. Exact dezelfde kleur is niet meer te maken.”
Via een oude wenteltrap uit een kerk – ‘oorspronkelijk was er alleen een laddertje’ – loop je op de bovenverdieping tegen een weelderig bloemetjesbehang op, belicht door een paar theaterspots. De muurtuin komt ‘gewoon’ bij Hornbach vandaan, horen we. Maar het is vooral de ronde vorm van de muur die opvalt. “De oude hanenbalken zijn gebogen. Die mooie, organische vorm wilde ik in de scheidingsmuur laten terugkomen.” En in de badkamer, misschien wel Arrads meesterwerk, waar een met tadelakt gebeeldhouwde, halfronde douchecel de show steelt. Het traditioneel Marokkaanse stuukwerk met gebrande kalk kostte hem bloed, zweet en tranen. “Het is heel arbeidsintensief. Ik geloof dat ik er wel een etmaal mee bezig ben geweest, je mag niet stoppen. Minstens vijf lagen, die je in kleine stukjes moet aanbrengen. En daarna zeventien uur polijsten met een steen. Maar dan heb je wel een kitvrije badkamer.”
Je vergeet bijna waar je bent. Zeker als de Indiase spijltjesdeur een schaduw werpt op het vrolijke behang en je blik valt op twee babouches, Marokkaanse sloffen, naast de vrijstaande badkuip in Arrads slaapkamer. Het dakraam erboven, met een prachtig uitzicht over een zee van Hollands groen, brengt je terug in de polder.
Slaapkamer van Arrad met vrijstaand bad onder de hanenbalken.
B&B The Meetinn
Tegenover het huis van Arrad ligt B&B the Meetinn, gevestigd in de oude schuur van de boerderij. Monique neemt de organisatie en bijbehorende tuin voor haar rekening, Arrad het onderhoud van het footprint-loze pand. Er zijn zes ruime slaapkamers, een grote keuken en een riante woonkamer, verdeeld over twee verdiepingen. Het is mogelijk om het gebouw als vergaderruimte of als exclusief vakantieverblijf voor twaalf personen te huren. Ontbijt, lunch en diner kunnen verzorgd worden.
De hand van Arrad is duidelijk zichtbaar in het interieur. In elke ruimte kom je wel een van zijn smaakvolle vondsten en ingenieuze toepassingen van hergebruikte materialen tegen. Zo heeft een van de kamers een opvallend ronde badkamerdeur, afkomstig uit een oud grachtenpand. “Het toilet was vroeger heel klein. Dankzij de ronding in de deur was er genoeg plaats voor je knieën.” Een oud stalraam vond hij in de tuin van de boerderij, dat moest een plekje krijgen. In de keuken treffen we een robuust werkblad dat hij maakte van hennepbeton, een mengsel van hennepvezels, kalk en zand. In de living verrichtte hij een monnikenwerk met ontelbaar veel losse plankjes, die samen een beeldschone parketvloer vormen. themeetinn.nl
CREDITS: TEKST LEO ALEXANDER SCHLANGEN | FOTOGRAFIE TESSA JOL, TAVERNE AGENCY
Meer wooninspiratie
- Meer zien van dit huis? Meer foto’s vind je in Seasons oktober, te koop via de webshop. Dol op Binnenkijkers? Check dan vooral de nieuwe Seasons Wonen 2022!
- Wat zullen de woonkleuren worden voor 2023? Dít waren in elk geval de kleuren voor 2022 – ook mooi!
- Of je nou gaat voor een uniek vintage meubelstuk of voor een accessoire – bij deze 5 adressen kan je je hart ophalen.
