Egels zijn luidruchtige beestjes. Daar kwam onze columnist, tuinliefhebber en natuurgids Thea Seinen achter tijdens haar eerste zomer in en huis met tuin. Midden in de nacht schrok ik wakker van een hevig gepuf en gesmak. Ik zat rechtop in bed, zoiets had ik nog nooit gehoord. Doodeng vond ik het. Ik tuurde naar buiten en zag in het zwakke licht van de buitenlamp de borderplanten woest heen en weer zwiepen. Ik wilde per se weten wat ‘het’ was. Aan een spoor van bewegende planten was te zien hoe ‘het’ zich verplaatste. En ja hoor, ineens zag ik een egel het schorspad oversteken, op weg naar de andere border. Ongelooflijk, wat een lawaai egels kunnen produceren. Ik was wel blij met mijn ontdekking. Voor het eerst in mijn leven een eigen egel, yes!
Hoog op de pootjes
Mijn egel bleek een blijvertje. Zodra het begon te schemeren kwam de egel tevoorschijn en ging aan de wandel. Ik kwam haar geregeld in de carport voor het huis tegen. Ze passeerde hoog op de pootjes en bleek een aardige snelheid te kunnen ontwikkelen. Dat het een vrouwtje was, daar kwam ik later achter. De egel bleek wel blij met mijn tuin, ik zag en hoorde haar elke avond en nacht. Ze had een vaste route over het terras. Daar week ze niet van af, ook al zat ik met buren en vrienden te genieten van zomeravonden op het terras.
Een treintje mini-egels
Ik kwam erachter waar ze zich overdag schuilhield. Dat ontdekte ik toen de egel op een avond heen en weer croste met de bek vol grassen en blaadjes. Mijn egel bleek een zwangere dame die haar onderkomen onder de takkenril aan het inrichten was en zich zo voorbereidde op de komst van de kleintjes. Na een paar weken zag ik ma langskomen met een treintje mini-egels in haar kielzog. 
Familie egels
Om het de familie egels wat makkelijker te maken, zette ik elke avond een bakje kattenbrokjes klaar en een bakje water. Melk is uit den boze. Het hele gezin kwam dagelijks langs om te snacken alvorens de weg te vervolgen om op zoek te gaan naar slakken, wormen en andere lekkernijen. Dat ging jaren zo. Totdat de buurt heringericht werd. Dat was noodzakelijk vanwege een nieuwe hoofdriolering. Bomen en bosjes verdwenen en ineens waren ook de egels weg. Aan mijn tuin veranderde niets, maar die kale omgeving was niets voor egels.
Egels tellen
Inmiddels begint de jonge beplanting van bomen en struiken zich weer aardig te ontwikkelen. Vorige week kwam ik vlak bij mijn huis een egel tegen. Er is weer hoop. Ik moet gewoon geduld hebben. Het liefst had ik een bordje geplaatst met de tekst ‘Egels welkom in deze tuin’ Maar zo werkt het niet. Wat ik wel vast kan doen is deelnemen aan de jaarlijkse egeltelling, dit jaar op 15 en 16 september via zoogdierenvereniging.nl. Tel ook mee, want hoe meer deelnemers, des te duidelijker het wordt hoe het met de egels in ons land gaat. Kijk voor egel-informatie en het melden van zieke egels op egelbescherming.nl. Tekst: Thea Seinen | Fotografie: iStock en 123RFbeeld.nl
Lees ook:
8 tips voor een diervriendelijke herfsttuin De uilebaard: kip met een Burberry-look 7 tips om je tuin hondvriendelijk te maken
