Voor wie zaterdag toch in de buurt van Amersfoort is om de jarige koning te zien of juist liever de rust buiten de stad op zoekt, hebben we een groene tip: bezoek een van de 5 open tuinen in Midden-Nederland, met als thema ‘Bollenweekend’. Een van de open tuinen is die van bloembindster Marieke Nolsen op Landgoed Den Treek in Leusden, vlak bij Amersfoort. Wij spraken met Marieke over haar tuin:
Marieke Nolsen
Hoe ben je beland op dit mooie landgoed? “Landgoed Den Treek-Henschoten is een familielandgoed aan de rand van Leusden. De eigenaar zocht in 2002 een nieuwe beheerder. Wij woonden destijds met veel plezier in Delden op Landgoed Twickel, waar mijn man Martin werkzaam was. Ons huis hadden we in tien jaar tijd helemaal zelf verbouwd. Dat geef je niet zo makkelijk op. Maar toen we deze plek zagen, was het direct raak. Hier hing dezelfde landgoedsfeer als op Twickel.” Hoe zag de tuin er zeventien jaar geleden uit? “Er was helemaal geen tuin! Rondom het huis lag gras en er stonden hier en daar wat coniferen. Voor mij en Martin een mooie uitdaging dus. Op Twickel lagen de borders als een warme deken om ons huis. Dat effect wilden we hier ook weer bereiken. En dat is gelukt: vanuit elke kamer kunnen we de tuin beleven. Vooral in de lente is dat een feestje. Terwijl ik die eerste jaren helemaal niet zo gericht was op het voorjaar. Daar was ik veel te druk voor. Bovendien was ik geen bollenmens. Maar kweekster Dicky Schipper wist me te enthousiasmeren. In het najaar van 2012 plantte ik drieduizend bollen aan. Allemaal witte en gele soorten om aan te sluiten bij de kleuren van het huis. Zachtgele narcissen en tulpen, witte anemonen en zomerklokjes, donkergele keizerskronen. Dat eerste voorjaar hadden we een zee van bloemen tussen alle bloeiende sierappelboompjes. Het totaalbeeld was zó mooi! Sindsdien gaan hier elk najaar weer duizenden bollen de grond in.” 
Wat is jouw ontwerpgeheim? “Ik speel met vormen en probeer kleuren te herhalen. Net als in het bloemschikken eigenlijk. Zo ontstaan in de tuin boeketten van vaste planten, bollen en eenjarigen. Schilderen met bloemen. Spannend blijft dat wel. Want doordat ik met bollen tuinier, schilder ik in het najaar en weet ik nooit precies hoe het schilderij uitpakt in de lente. Herhaling krijg ik door in elke border te weven met soorten die zich makkelijk uitzaaien. Favoriet is het vergeet-mij-nietje. Dat zaait zich hier op de gekste plekken uit. Ik pot de zaailingen op en zet ze uit waar ik kleur kan gebruiken. Ook wit mijterloof mag zich in het voorjaar lekker uitstrekken tussen de vaste planten die dan niet zo hoog zijn. Als hij is uitgebloeid, trek ik hem er gewoon uit. Dat geldt ook voor judaspenning. Daar heb ik er zó veel van. Dan zet ik er wel weer een nieuwe in.” Ben jij veranderlijk? “In de borders rondom het huis niet. Deels wegens tijdgebrek. Maar eigenlijk ben ik ook wel gehecht aan de sfeer die daar na jaren van tuinieren is ontstaan. Vandaar ook mijn verlangen naar een pluktuin waarin ik helemaal los kan gaan. Mijn moeder had vroeger ook zo’n bloementuin vol dahlia’s en eenjarigen. Als klein meisje vond ik dat al geweldig. Daar is, denk ik, al het zaadje geplant voor mijn passie voor het werken met bloemen. Drie jaar geleden heb ik mijn eigen pluktuin aangelegd. Die haal ik elk najaar leeg, waarna ik weer helemaal opnieuw mag beginnen. Vorig jaar heb ik er voor het eerst een lentelaantje aangeplant met tulpen en narcissen. Heerlijk om op die manier steeds weer een nieuw beeld te kunnen vormen in combinatie met het silhouet van het huis, de hooiberg en de schuren. Ook de natuurlijke constructie van de takken die de bloemen ondersteunen draagt bij aan dat mooie totaalbeeld.” 
Hoe stel je de pluktuin samen? “Ik maak er collages van in fotoprogramma Picasa. Zo heb ik dit najaar op de website van bollenkweker Hein Meeuwissen rode en gele tulpen uitgezocht. Allemaal soorten die van elkaar verschillen: spitse en frêle tulpen, maar ook grote ronde en gevulde soorten. Met de plaatjes van de bloemen ga ik dan eindeloos schuiven tot de perfecte compositie is bereikt. Zo weet ik precies welke bollen ik nodig heb en in welke verhouding ik ze moet bestellen. Hetzelfde doe ik met dahlia’s. Bij het uitplanten strooi ik tussendoor, net als in de borders, met eenjarigen. Ook daarin zorg ik voor afwisseling in vorm en hoogte. De combinaties die op die manier ontstaan, inspireren me vaak weer bij het binden van boeketten.” Wie of wat inspireert jou nog meer? “Tuinontwerpster en kweekster Sarah Raven uit Engeland. Zij heeft een prachtige decoratieve pluktuin. Dat is iets anders dan een pluktuin in bedden. Sarah weet van haar pluktuin één groot boeket te maken. Van haar komt ook het idee van de constructie met hazelaartakken in de pluktuin. Ook op Instagram vind ik inspiratie. Zo volg ik een aantal bloemisten en kwekers van dahlia’s die de mooiste foto’s plaatsen, zoals @silviadekker, @janeflowerjane en @cakeatelieramsterdam.” 
Wat is voor jou de kleur van de lente? “De mooiste kleur is die van Gelderse roos, Viburnum opulus roseum. Deze heester geeft sneeuwballen die frisgroen beginnen en dan sneeuwwit worden. Of je daar nu geel, roze of oranje bij zet; met sneeuwbal zet je direct een lentesfeer neer. Hier in de tuin staan meerdere soorten. De Japanse sneeuwbal, Viburnum plicatum ‘Grandiflorum’ is wat grover maar ook prachtig.” Wat doe je na de bollenbloei? “De tulpenbollen gaan na de bloei de grond uit. Ze bloeien maar één keer zo mooi. Ook wil ik voorkomen dat hier de bollenziekte toeslaat. Het loof van andere bollen laat ik rustig afsterven. Behalve dat van het zomerklokje, dat blijft zó lang staan. Als ik dat zat ben, gaat de schaar erin. Dan is het tijd voor de volgende fase. Dan komt er weer ruimte voor de geraniums en damastbloemen.”
Wil je de tuin van Marieke zelf zien?
Kom dan naar de Bollenroute Midden Nederland data: 27 en 28 april 2019 Openingstijden: 10.00-17.00 uur Entree: € 3,00 p/p per tuin, incl. koffie/thee Adres: Treekerweg 11, Leusden Kijk hier voor meer informatie, ook voor de andere 4 open tuinen in de regio. Nog meer weekendtips? Kijk in onze Agenda Tekst Mirjam Enzerink Fotografie Modeste Herwig
