Hij is geboren en getogen op een flatje in Schiedam, nu beheert Mike van der Most, samen met zijn vrouw Ria, Landgoed Nienoord in het Groningse Leek, waar een kudde van 300 schapen leeft. De kudde wordt door Mike ingezet voor communicatietrainingen en demonstraties. Hoe groot is jullie veestapel? “Het is allemaal begonnen omdat ik een kudde schapen wilde om mijn bordercollies te trainen, maar inmiddels heeft zich dat omgedraaid en hebben we bordercollies om onze kudde te kunnen drijven. De kudde bestaat uit bijna 300 ooien en 6 rammen. Alleen de rammen hebben een naam, dat is de naam van de verkopende partij. We hebben Bink, Joost, Joost 2, Henk, Peter en we hadden ook nog Marleen. Bink, een grote Engelse Texelaar van 130 kilo is met de fles opgevoed en dus heel mak. Hij loopt gezellig met je mee en komt ook weleens in de gang hier. Daarnaast zijn er 3 bordercollies: Lot, Cathy en Boni; 2 Pyreneese berghonden: Adette en Alba, Patsy de terriër, merrie Ayden, veulen Pitch Perfect, kippen en duiven.” Wilde je dit als kind al? “Ja! In mijn kinderjaren woonde ik met mijn ouders op een flatje in Schiedam. Geen dier of boom te zien, maar we gingen wel naar de kinderboerderij en voordat ik kon praten maakte ik al contact met de paarden, kippen, konijnen, geiten, schapen en koeien. Tijdens zomerse weekenden stonden we op een camping in Brabant en ik liep ’s ochtends vroeg in mijn pyjamaatje, ik was een jaar of 4, naar de boer om te helpen melken. Heerlijk om daar in de natuur rond te banjeren. Als we dan op zondag weer naar huis gingen, kwam Pernis met zijn giftige dampen van de petrochemische industrie in mijn neus. Wat een stank. Ik was een erg gevoelig jongetje en droomde al jong van een vrij leven op een boerderij. Toen ik groter werd, liet ik meerdere honden in de buurt uit, ik las alle boeken in de bieb over dieren, werkte op een kinderboerderij en ben uiteindelijk HBO dier- en wildlife management gaan doen. In die tijd ontmoette ik een jongen die Europees kampioen schapendrijven met bordercollies was. Met hem ging ik mee naar Schotland. Zo ging ik meer en meer met schapen en honden aan de gang en bleek ik talent te hebben.” 
Hoe groot is jouw liefde voor dieren? “Ik zou het geen liefde willen noemen, dat klinkt te persoonlijk. We hebben vrijwilligers die dat wel hebben, maar ik ben boer. Als boer aanvaard ik de consequenties van het dierenhouden: dat ze ook geslacht worden. De hanen slacht ik zelf, dat is niet leuk, maar het moet, je kunt ze nu eenmaal niet allemaal laten leven. Hoe leuk een pup ook is, blijkt hij niet geschikt voor het drijven, dan zoek ik een ander adres. Ik ga niet zwabberen uit emotionele overwegingen. Alle honden leven buiten in de kennel. Alleen het eerste jaar worden ze gesocialiseerd in huis. Nee, niet op de bank of in de slaapkamer. Doordat ik afstand houd, respecteren ze mij als leidinggevende. De Pyreneese berghonden zijn gekomen om de schaapskudde te beschermen tegen wolven. Jammer genoeg is Nederland klein en wandelen er veel mensen door de natuurgebieden die de dieren aanhalen, gaan roepen en voeren en het daarmee een beetje verpesten. Ik kan de honden nu niet meer loslaten.” Is er echt geen uitzondering? “Je ziet mij niet snel met een hond knuffelen, maar… mijn duiven… als er opeens eentje op mijn schouder komt zitten, na een vlucht, dat ontroert me wel. En al zijn jonge dieren zoals de lammetjes natuurlijk altijd leuk, toch kijk ik met een fokkersblik: zijn ze mooi getekend en gebouwd? Waar ik van geniet is de lammerdans. Zo gauw hun moeders worden gevoerd, krijgen ze de kans om in de open ruimte achter hen heel hard te gaan rennen. Zo’n klein rammetje springt dan op een baal stro en gedraagt zich als ‘the king of the castle’.” Wat kunnen dieren ons leren? “Ik geef communicatietrainingen ‘voor mensen en andere dieren’, want wij mensen zijn natuurlijk ook zoogdieren en ons gedrag is net zo primair. Wat ik grappig vind als ik voor een groep sta, is het moment waarop ik de vraag stel: ‘Wie wil mij helpen als schaapsherder?’ Er staat vrijwel nooit iemand direct op. Er wordt wat gemompeld in de groep en dan wordt er iemand lacherig naar voren geduwd. ‘Doe jij het maar.’ Er wordt (on)bewust een risicoanalyse gemaakt: ik wil niet afgaan. Pas als de groep ziet dat het best een bijzondere en leidinggevende taak is, verandert er wat: hee, dat wil ik ook. Dan zie je dat de informele leiders binnen de groep binnen twee tellen proberen de aangewezen herder van de troon te stoten. Honden en schapen doen ook aan afwegingen: ga ik daar wel of niet op af? Mensen krijgen hun eigen gedrag gespiegeld.”
Logeren op de landgoedboerderij?
Landgoed Nienoord bestaat uit uitgestrekte landerijen waar de schapen grazen, Mike en Ria van der Most wonen op Landgoedboerderij Oosterheerdt. In het statige voorhuis van de land- goedboerderij is sinds 2018 de Bed & Breakfast gevestigd die door Ria wordt gerund. Er zijn twee monumentale kamers om de nacht door te brengen, daarnaast is er een huiskamer en een ontbijtkamer voor de gasten. 
CREDITS: TEKST GEMMA BOORMANS FOTOGRAFIE ANNA RUBINGH 
Je vindt deze reportage in Seasons februari, met daarin ook:
- Koken met knol, raap en pastinaak
- Puur genieten van de eerste bloeiers
- Binnenkijken in een beauty van een barn
- Wandelen door het Friese veen en langs de Drentsche Aa
- Tuinklusjes op de grens van winter en voorjaar
- Schrijver Monique van Orden over leven in een tiny house
- Ambachtelijke kazen van de historische zuivelfabriek Kaaslust – mét recepten
