Van mussen die samen badderen tot de specht die roffelt op de lantaarnpaal voor haar deur: Thea Seinen spot graag vogels. Gelukkig wordt ze op haar wenken bediend in haar tuin aan de rand van de stad én in haar tweede tuin, bij haar stacaravan in een waterrijk natuurgebied. In deze aflevering: de sperwer.
In volle vlucht grijpt de sperwer vogels
De sperwer is een vogel waar ik heel veel bewondering voor heb. De roofvogel is zo behendig dat hij dwars door de kronen van bomen kan vliegen. En dat gaat zo snel dat hij bijna niet te volgen is. In volle vlucht grijpt de sperwer vogels van takken, voederplaatsen en uit de lucht. Als je een wolk spreeuwen ziet, dan kan dat twee dingen betekenen: de spreeuwen verzamelen zich voor de nacht of er is een sperwer of andere roofvogel in de buurt. Ik neem dan altijd de tijd om te kijken wat er gebeurt. Door groepen te vormen en dichtbij elkaar te blijven verminderen de spreeuwen de pakkans. De sperwer hoopt op een spreeuw die de aansluiting met de groep mist. Als dat gebeurt, gaat de sperwer als een speer achter de eenling aan. Sluit die niet snel genoeg bij de groep aan, dan is hij of zij de klos. 
Groenlingen als takeaway-snacks
Sinds kort bezoekt een sperwer mijn tuin. Een paar weken geleden ontdekte ik een plukplaats onder de berk in mijn tuin. Aan de veertjes te zien was hier een groenling te grazen genomen. Een paar dagen later kreeg ik de vermoedelijke dader in de gaten. Het was een sperwer die pontificaal op de nok van het tuinhuis van de buren zijn kans zat af te wachten. Ik maakte het de sperwer wel heel gemakkelijk. Midden in de border had ik een voedertafel staan met daarnaast een paal met een voedersilo, vetcake en een houder met vetbolletjes. Daar kwamen natuurlijk mezen, mussen, vinken en groenlingen op af. Vooral de groenlingen zijn een makkelijke takeaway-snack. Hebben die eenmaal een stokje gevonden om uit de silo te eten, dan weten ze van geen wijken. Ze blijven hardnekkig zitten peuzelen. Het is dan ook een kleine moeite voor de sperwer om een groenling van het stokje te plukken. Ik heb nooit gezien dat de sperwer de vogels pakte, alleen de veertjes op de plukplaats waren de stille getuigen. 
Wat een drama…
Tot de dag dat een grote bonte specht, mijn favoriete tuingast, op zijn gemak van de vetcake zat te smullen. De sperwer plukte in een flits de specht van de vetcake af. Wat een consternatie, ik kon er niks meer aan doen. Het ging zo snel. Wat een drama, ik heb niet gekeken. Ik heb voedertafel, paal met silo, vetcake en vetbollen meteen verplaatst. Nu staat alles dichter bij het struikgewas om de vogels tijdens de maaltijd meer dekking te geven en het de sperwer minder makkelijk te maken. Van de specht restten alleen nog de prachtige zwart-witte veertjes. Die heb ik in een doosje gedaan. 
Paspoort
Naam: sperwer (Accipiter nisus) Uiterlijk: het mannetje heeft blauwgrijze bovendelen, de borst is roestbruin gestreept. Het vrouwtje is groter en grijs-bruin, heeft een witte borst met horizontale strepen en een opvallende wenkbrauwstreep. Man en vrouw hebben lange, gele poten en een staart met donkere dwarsbanden. Lengte: 29 tot 41 cm Nest: 1 legsel, meestal 3 tot 4 jongen Menu: het mannetje pakt voornamelijk kleine vogels, het vrouwtje kan grotere prooien als merels en duiven aan. Vijand: havik CREDITS: LLUSTRATIE MAARTJE VAN DEN NOORT – ZIE @MAARTJEVANDENNOORT | TEKST THEA SEINEN
