Huib loopt de Camino
Tijdens de lockdown werd een blokje om al gauw een flinke wandeling en 10.000 stappen groeiden uit naar 20.000 en meer. Wandelen bleek voor schrijver-songwriter Huib Afman een ontdekking. Ondertussen begon hij zich af te vragen wat er fysiek en mentaal met je gebeurt als je dagen achtereen blijft lopen. Hij besloot het te gaan ondervinden tijdens de bekende ‘Camino de Santiago’, van Lourdes naar Santiago de Compostella. Via zijn Instagram account@huib.loopt kun je hem op de voet volgen. Voor Seasons doet hij wekelijks verslag in een column.
Column 1 van Huib: ‘Overtollige bagage’
Column 2 van Huib: ‘Als herboren’
Deze week vertelt Huib Afman hoe zijn liefde voor wandelen in Spanje is ontstaan. Hoe er een zaadje werd gepland dat zich ontkiemde, tijdens de pandemie.
Column 3 van Huib: ‘Met vallen en opstaan’
Het spits is eraf. Huib is vertrokken uit Lourdes voor de eerste etappe van de Camino. Met 75 kilometer in de benen doet hij verslag.
Column 4 van Huib: ‘Être en avoir’
Nu 34 jaar nadat Huib de twee werkwoorden ‘être en avoir’ erin moest stampen tijdens Franse les, komen de woorden terug. Tijdens de Camino, waar je alleen maar hoeft te zijn.
Column 5 van Huib: ‘Onafscheidelijk’
Sinds Huib door Spanje trekt, is hij nog geen pelgrim tegengekomen. Maar in Arrés verandert dat. Daar ontmoet hij Simon, met wie hij een aantal dagen optrekt.
Column 6 van Huib: ‘Blessuretijd’
Huib heeft er bijna 400 kilometer heuvel op, heuvel af op zitten. Noodgedwongen blijft hij iets langer in Puenta la Reina, waar hij hoopt te herstellen. Zijn enkel is dik en rood. Dan ontmoet hij Luis, een arts die zich ontfermt over de blessure.
Column 7 van Huib: ‘Een vreemde in de stad’
Huib was al gewaarschuwd door een vriend: de Meseta is onbarmhartig. Hij staat op in het donker om de hitte voor te zijn en drinkt veel water, dat helpt. Voor het stuk tussen Burgos naar Léon trekt hij een week uit.
Column 8 van Huib: ‘Felix’
Huib heeft liefst 32 kilometer in de benen zitten en is maar wat blij dat hij Hontanas bereikt. Plotseling staat de 75-jarige Felix naast hem, die hem trots deelgenoot maakt van zijn droom: een herberg-de-luxe, voor pelgrims.
Column 9 van Huib: ‘Twee etappes op een dag’
Twee etappes (vijftig kilometer) in één dag, dat gaat Huib niet in de koude kleren zitten. Het levert hem een ontwrichte knie op. Maar spijt heeft hij niet. Dankzij die inhaalrace ervaart hij het echte camino-gevoel. Dus géén dagje schrijfvrij, maar wel – als eenling – onderdeel zijn van een groep.
Column 10 van Huib: ‘Vrijheid pur sang’
Huib bereikt bijna zijn einddoel maar geniet ook nu al met volle teugen. Van het groene landschap, het gevoel van vrijheid, de band met andere pelgrims, van etappes gehuld in nevelen. De laatste 21 kilometers zijn een peulenschil – maar de drukte is behoorlijk omschakelen. Tot Huib in de diepte de kathedraal van Santiago spot.
