Binnenkijken: twee oude schooltjes tot één huis

Van twee verwaarloosde oude schooltjes, een conciërge-woning en een half verstopte schuur maakten de Britse Emma en John Sims-Hilditch één groot comfortabel landhuis waar het licht weer binnen kan stromen.

Op zoek naar een huis

Een hoge, lichte ruimte, prachtige stenen muren, veel hout, een enorme boekenkast, een fijne houtkachel; de sfeer in het huis van John en Emma Sims-Hilditch voelt aan als een warm bad. “En dan te bedenken dat de cottages totaal verwaarloosd waren toen we hier voor de eerste keer kwamen”, begint John zijn verhaal. “Maar de ligging en het uitzicht waren – zijn – ronduit fabelachtig!” Drieëntwintig jaar geleden doorkruiste het stel in zuidwest-Engeland het graafschap Wiltshire. Met de kaart op schoot, dorp in dorp uit, op zoek naar een geschikte plek om te wonen. Uiteindelijk ontdekten de twee onder aan een heuvel, op een halfuur van Bristol, drie vervallen cottages. “Een buurman wist alleen dat ze omstreeks 1790 zijn gebouwd. Hij gaf ons een telefoonnummer van iemand die mogelijk meer kon vertellen.” Zo ontdekten John en Emma dat twee van de drie cottages waren samengevoegd tot één ruimte om een eeuwlang als schoollokaal te dienen. In 1960 sloot de school, maar het derde huisje werd nog steeds bewoond door de voormalige conciërge. “Gelukkig klikte het met de eigenaar”, glimlacht John. “Hij gunde ons de klas als woonruimte en bezegelde de verkoop met een simpele handdruk.”

Samengevoegd

Groot was hun verbazing toen ze bij het tekenen van het contract het derde huisje erbij kregen, al bleef de conciërge er wel wonen. Zeven jaar lang woonden Emma en John in de twee samengevoegde cottages. “Voordat we erin konden, hebben we ongeveer alles vervangen. Er moesten een nieuwe vloer, trap en keuken in en boven maakten we drie slaapkamers.” Toen de conciërge uiteindelijk verhuisde was dat aanleiding voor een tweede verbouwing. Dwars door de zeventig centimeter dikke natuurstenen muur kwam een doorgang naar de derde cottage. Interieurontwerpster Emma richtte haar kantoor in op de benedenverdieping, hun oudste twee dochters kregen erboven ieder een slaapkamer. 

De hertog moest eerst overgehaald 

Naast de cottages stond nog een vervallen schuur, deels ingebouwd in een heuvel en met muren van Cotswold stone, de typische, grijze steen uit de omgeving die ook voor het maken van tuinornamenten wordt gebruikt. Dat de schuur veel mogelijkheden bood, hadden John en Emma allang gezien. Maar de eigenaar, een hertog, wilde de paardenstal aanvankelijk niet verkopen. Uiteindelijk ging de edelman in 2007 overstag, het startsein voor de laatste, ultieme verbouwing van Emma en John: de cottages en schuur tot een geheel smeden. “Een reuzenklus”, zeggen ze. “De schuur had een laag, plat dak, was niet gefundeerd en verkeerde in erbarmelijke staat.” Allereerst dienden ze het vochtprobleem aan te pakken. De stenen waren volledig groen uitgeslagen. “Tijdens een wandeling in Wales zagen Emma en ik soortgelijke gebouwen staan. Die waren nét niet tegen een heuvel aangebouwd. Een smalle opening tussen heuvelwand en muur zorgt voor een natuurlijke vochtafvoer. Dat was de oplossing! We moesten graven, zodat onze schuur ook vrij van de heuvel zou komen.” Zeker twintig vrachtwagenladingen zand en rotsblokken werden afgevoerd.  

Licht is belangrijk

In plaats van een smalle opening, lieten ze een groter stuk van de heuvel afgraven om ruimte te creëren voor een wijnkelder en een royale bijkeuken. “We zagen de muur na al het werk zienderogen opknappen. De steen kon weer ademen en kreeg zijn oorspronkelijke kleuren terug.” John en Emma wilden graag een groot, licht huis. Ze verhoogden het dak van de schuur en lieten er een puntgevel in metselen, waardoor veel licht binnenvalt. Emma: “Licht is belangrijk, ook voor de sfeer. Net als comfort, trouwens. Daarom ligt er door het hele huis vloerverwarming. Dat geeft niet alleen fijne warmte, maar ook extra ruimte. Je hebt immers nergens radiatoren hangen.” 

Het huis is hun visitekaartje 

John nam het grove werk, de projectleiding, voor zijn rekening. Emma hield zich bezig met de binnenhuisarchitectuur. Niet voor het eerst in hun leven, overigens. John is namelijk eigenaar van het Britse lifestyle- en interieurmerk Neptune Home en heeft vaker met het projectbijltje gehakt. En Emma is interieurontwerpster en werkt zowel voor haar mans zaak als voor andere opdrachtgevers. “We zien dit huis als ons visitekaartje”, vertelt Emma. “Alles moet kloppen, tot in de kleinste details.” Ze koos voor kleuren die mooi samengaan bij de natuurlijke materialen als de Cotswold stone en het eikenhout. De kleur van het kookeiland is Island Mist, een mooie grijstint. Voor de muren gebruikte ze Smoke, iets donkerder grijs. De verschillende grijstinten passen op hun beurt weer bij de lavendeltinten die ze voor de stoffering koos. 

Familieverhaal

Een andere blikvanger is de kalkstenen schouw met een Noorse houtkachel. “Een Jotul”, verduidelijkt John. “We kochten hem toen we hier net gingen wonen. Hij kostte 500 pond, destijds een fortuin. Emma wilde hem heel graag hebben.” John is nog steeds blij met de investering. De kachel verwarmde jarenlang de hele cottage. “Nog steeds trouwens. Al hebben we er na de laatste verbouwing nog twee bijgekocht.” Her en der komen we in het huis items met een familieverhaal tegen. In de hal staat een klok van Johns oma. “Het is een grote klok, ruim twee meter hoog. De enige plek waar we hem kwijt konden, was daar. Hoewel de ruimte vrij klein is, oogt hij groot en licht doordat er zowel links als rechts spiegels staan. We houden van spiegels. Je vindt ze overal in huis. Zowel antieke, als nieuwe.” Dat spelen met spiegels, het daglicht vangen, is het handelsmerk van Emma. Ze doet het graag en vaak, legt John uit. “Laatst heeft ze een oude print op een spiegel gelegd, en daar glas over aangebracht. Door deze bijzondere manier van inlijsten lijkt het alsof de print drijft – een vondst. Ach, eigenlijk is ons huis een project dat nooit klaar is. Omdat Emma ook voor anderen werkt, is er een creatieve wisselwerking. Iets dat we hier hebben gemaakt, past ze toe bij klanten. En soms is iets wat ze voor een klant heeft bedacht, ook perfect voor ons eigen huis. We hebben nu vier nieuwe verftinten in de collectie, geïnspireerd op de kleuren van de kiezels die je hier aan het strand vindt. Daar gaan we binnenkort de keuken mee verven.”