Het spits is eraf. Huib is vertrokken uit Lourdes voor de eerste etappe van de Camino. Met 75 kilometer in de benen doet hij verslag.
Geen mondkapjesplicht meer
De klok in de Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis slaat acht keer, als ik uit Lourdes vertrek. De zon duwt mijn schaduw voor mij uit op het asfalt, tot meer en meer bomen de lichtval breken. Er klinkt een koekoek, een hagedis schiet weg tussen de varens en in de diepte ruist onophoudelijk de Gave. De eerste kilometers van mijn voettocht naar Santiago de Compostella laat ik mijn longen dankbaar vollopen met frisse lucht. Sinds vandaag zijn de Franse corona-regels verruimd en geldt de mondkapjesplicht niet meer voor buiten. Het is letterlijk een verademing. 
De eerste blessure
Vertrouwend op het GPS-systeem en de eerder gedownloade routekaart bereik ik Saint-Pé-de-Bigorre. Ik ben nog maar net 11 kilometer onderweg, als ik midden in het Franse dorp onderuitga op een spekglad trappetje en mijn spijkerbroek en knie openhaal. Vloekend grijp ik me vast aan een stenen erfafscheiding. Kippen fladderen op, gestommel, en dan sta ik plots oog in oog met een oudere dame. Ze ziet mijn ontvelde knie en wijst met opgetrokken neus naar de verte. ‘Verderop verkopen ze spijkerbroeken, monsieur.’ Daarmee is alles gezegd.
Weer opgelapt
Op het dorpsplein spoel ik mijn schaafwond schoon met een scheut kostbaar drinkwater en ik hervat mijn tocht. De wond schrijnt en de zon toont zich onbarmhartig. In Bétharram dwingt mijn lijf om opnieuw een pauze in te lassen. Ik vlucht de Chapelle Notre-dame in voor verkoeling, waar priester Abibe uit Benin zich over mij ontfermt. Via de kloostertuin lopen we naar de aanpalende maison de répos, waar ik word toevertrouwd aan de handen van een ziekenverzorgster. Wat druppels betadine, gaasje erop en ik ben weer opgelapt. Behalve die broek dan – nota bene de enige lange die ik mee heb. Priester Abibe probeert nog een afgedragen exemplaar aan me te slijten, maar die poging strandt op het thema ‘lengte’. 
Ik overnacht op een boerderij in Asson. De volgende ochtend, bij het ontbijt, kijkt de boerin glimlachend naar de scheur in mijn jeans. ‘Ik zou hem afknippen,’ zegt ze. ‘Dat is toch weer in de mode hier.’
Huib loopt van Lourdes naar Santiago de Compostella en schrijft hier wekelijks een column over voor Seasons. Je kunt hem op de voet volgen op Instagram, via huib.loopt.
