Verscholen in de bossen van de Perche, ten zuidwesten van Parijs, ligt d’une île. Het plattelandshotel ligt niet op een eiland, maar voelt wel zo: het is een plek waar de bewoonde wereld ver weg lijkt en waar je kunt genieten van de beeldschone inrichting, héérlijk eten en de serene sfeer. Als ik aankom op het erf van d’une île staat gastvrouw Coralie net boeketjes te maken. Op een terrastafel liggen kleurrijke veldbloemen die ze schijnbaar nonchalant in vazen schikt. Tweemaal per week wordt het beste uit eigen tuin en uit een nabijgelegen plukweide verzameld om de terrastafels van het restaurant en de gastenkamers te voorzien van stijlvolle veldboeketten. Ook in de kamer waar ik verblijf word ik verwelkomd met vrolijke anemonen. Ik voel me direct thuis. Alles straalt hier rust, authenticiteit en tijdloosheid uit. 
Op de binnenplaats voor het restaurant kun je iets eten of drinken
Eigenzinnige mix van handgemaakt, vintage, rommelmarktvondsten & fris design
De karaktervolle boerderij dateert uit de zeventiende eeuw en de landbouwschuren waar d’une île uit bestaat doen denken aan een minidorp, een soort eiland zoals de naam al aanduidt. Het domein van zeven hectaren bestaat uit vijf gebouwen. In het middelste pand is een bar/restaurant ondergebracht, de grote schuur is ingericht als relaxruimte en in de overige gebouwen bevinden zich twaalf gastenkamers. De inrichting van de ruime kamers is sober en spaarzaam maar met veel finesse gedaan, waardoor een pure sfeer is gecreëerd. Een eigenzinnige mix van vintagemeubelen, eenvoudige rommelmarktvondsten, fris design en handgemaakte objecten. Het kleurenpalet is sereen. Het rustgevende gevoel van de omgeving komt terug in het interieur. Opvallend zijn de antieke baden die je in vrijwel elke kamer aantreft. In mijn kamer staat die zelfs midden in de ruimte. 
Alle kamers zijn ruim en doen huiselijk aan, je voelt je er zo thuis.
Terug naar de essentie
“De gelegenheid presenteerde zich op het juiste moment”, zegt de talentvolle sterrenchef Bertrand Grébaut als ik hem even na mijn aankomst op het terras tref. Samen met Théo Pourriat is hij het brein achter de succesrestaurants Septime en Clamato in Parijs. “We kenden de vorige eigenaars, Sofie Sleumer en Michel Mulder, een Nederlands stel dat geregeld bij ons in Parijs over de vloer kwam en d’une île een tiental jaren geleden opstartte. We kwamen hier vaak logeren. Toen we vernamen dat ze andere wegen wilden inslaan en hun plattelandshotel wilden verkopen, hoefden we niet lang na te denken”, gaat hij verder. “De setting en de sfeer klopten. We droomden er al geruime tijd van een groene en ongepolijste versie van wat we in Parijs realiseren op poten te zetten. Met een rustiekere, pure keuken, een hommage aan de omgeving met veel plaats voor terroir – ambachtelijke streekproducten. Een terugkeer naar de essentie. En hier, tussen de zacht glooiende heuvels en eeuwenoude eikenbossen van de prachtige Perche, vonden we dat geluk, alsof onze engelbewaarders zich ermee bemoeid hadden.”
De boerderij en de omgeving stralen rust, authenticiteit en tijdloosheid uit.
Moestuin en wildpluk
Bertrand neemt me mee naar het restaurant. “Elke week probeer ik vanuit Parijs hiernaartoe te komen om me te bemoeien met de keuken.” Het restaurant in huiskamersfeer met zacht gedempt licht is in eerste instantie bedoeld voor de gasten, maar als er plaats is kun je ook als niet-verblijvende gast komen dineren. “Onze ingrediënten komen uit onze eigen moestuin aangevuld met plaatselijke wildpluk. Wat ontbreekt kopen we bij lokale boeren en op markten. Ambachtelijk gevangen vis komt van de Normandische kust en de visser die ons zijn vangst levert respecteert de seizoenen. Onze buur is een vriendelijke imker die ons uitstekende honing bezorgt”, gaat Bertrand lachend verder. Huisgemaakt is hier een begrip, variërend van zelfgebakken brood, pickles, infusies, marmelades en azijn. Valentin Burteaux en Fanny Payre, die voordien bij de brigade van Septime hoorden, staan achter de fornuizen. “We ruilden enkele jaren geleden Parijs in voor een totaal andere uitdaging hier in de Perche en vervelen doen we ons nooit”, glimlacht Valentin. De hele dag zijn ze in de weer. Salade en courgettebloemen uit de tuin plukken, hooi sprokkelen om het vlees te garen, bessen en netels (wild)plukken of groenten fermenteren. 
Perfect en puur
Dat d’une île het kleinere broertje van een sterrenrestaurant is, merk ik direct aan de menukaarten van de afgelopen weken die ik in het restaurant vind. Denk aan tomatensoep met saffraan, gegrilde mergpijp met kruisbessen en cassispickles, tarte tatin van venkel en mosterdzaad, rillettes (smeuïge vleespastei) uit Quiberon, ter plaatse gedroogde eendenborst met honing – die heerlijke van de buurman vermoed ik –, sorbet met de geur en smaak van moerasspirea. Dagelijks kunnen de gasten ook genieten van een vieruurtje met huisgemaakte taart, clafoutis, koekjes of een andere zoete lekkernij. Vrij te proeven in het restaurant waar je zo in en uit kunt lopen. Als ik ’s avonds ga dineren is de haard aangestoken en branden overal kaarsjes. Wat ik die middag op de kaarten heb gelezen wil ik nu ook weleens proeven. Uit de kleine menukaart met keuze uit twee voor-, hoofd- en nagerechten laat ik me verleiden door de met hoeveboter geserveerde radijzen. Ook ben ik benieuwd naar de kip met vlierbessensap. Alles smaakt perfect en puur. De radijzen zijn heerlijk krokant en de vlierbessen geven een bijzondere, zure toets aan het malse gevogelte. Afsluiter is een origineel gebakje op basis van reukgras. Voldaan loop ik terug naar mijn kamer in een nachtstil landschap. De maan die in het oosten aan de hemel hangt zorgt deze late zomeravond voor een toverachtig schijnsel. Alles is stil, slechts een jagende uil krast ergens in de verte. Ik geniet nog van een zalig midden-in-de-kamer-bad en slaap daarna als een roos. 
De vers geoogste ingrediënten liggen enkele uren later als een zalig gerecht op je bord.
Ideeën genoeg
In d’une île leef je volop in de natuur. Fietsen staan ter beschikking voor wie de omgeving wil verkennen en idyllische tochtjes of wandelingen wil maken. Of je kunt heerlijk relaxen in de buitensauna. D’une île is ook bijzonder kindvriendelijk. Tussen de trampoline, de moestuin, de schommel en het tuinhuisje zijn kinderen hier in de zevende hemel. Ideeën hebben Bertrand en Théo nog te over. Op hun wishlist staan alleen maar fijne vooruitzichten zoals het op touw zetten van picknicks, een buitenbioscoop installeren, een zwembassin bouwen, yogalessen organiseren naast de moestuin, massages én… een eigen cider brouwen met de appeltjes uit hun boomgaard.
Reiswijzer
Le Perche is een aantrekkelijke, groene streek in het zuidoosten van Normandië, zo’n 150 kilometer ten zuidwesten van Parijs. Hier vind je eeuwenoude bossen, glooiende heuvels, statige herenhuizen en fraaie dorpen. Het dichtstbijzijnde plaatsje Rémalard ligt midden in het prachtige Parc Naturel Régional du Perche. In de buurt Bellême is een bosrijke, middeleeuwse stad. Perrière is een charmant dorpje met karaktervolle huizen, antiek en theesalons. In de mooie stad Mortagne-au-Perche brengt het museum Alain een ode aan de filosoof Alain (Émile Chartier). Zo kom je er D’une île ligt zo’n 150 kilometer ten zuidwesten van Parijs. Via openbaar vervoer: TGV tot Parijs, dan een SNCF-trein tot Condé-sur-Huisne (8 km) of Nogent-le-Rotrou (15 km). Daarna neem je een taxi of huur je een auto om bij d’une île te komen. Of je kunt fietsen huren bij het toeristenbureau van Nogent-le-Rotrou. D’une île, Rémalard, Frankrijk, +33 (0)2 33830147, duneile.com CREDITS: TEKST EN FOTOGRAFIE CHRISTL EXELMANS
Meer Frankrijk
- De mosselen in de Franse Camargue zijn heerlijk mals en groot. We gingen er langs bij deze mosselkwekerij.
- Zin om te fietsen in Frankrijk en ben je op zoek naar inspiratie en leuke fietsroutes in Frankrijk? Download hier de gratis gids Vive le vélo – Fietsen in Frankrijk.
- Een kleine, goudgele pruimenvariëteit met roze blosjes en een goddelijke zoet-frisse smaak, dat is de mirabel. En met mirabellen kán je toch een lekkere taart maken! Je waant je meteen in Frankrijk, met deze traditionele mirabellentaart uit de Lorraine…
