Diep in de Drentse bossen staan, verstopt tussen de bomen, zeven ‘Cabiners’. Deze logeerhuisjes zijn alleen te voet bereikbaar en worden regelmatig verplaatst, om de natuur zo min mogelijk te belasten. De absolute stilte en het besef ver weg te zijn van alles en iedereen maken het verblijf tot een unieke ervaring.
Diep in de bossen
Het is halverwege de middag, de door de zon opgewarmde bosbodem geurt kruidig. Onze bestemming is bijna bereikt. We zijn nu ruim anderhalf uur op pad met de coördinaten van Cabiner 3 op onze mobiel. Alleen dat al is een avontuur op zich. Als onervaren gps-lezers blijft het gokken. Soms pakt dat goed uit, soms niet en moeten we weer een stukje terugwandelen. Geen straf met dit weer en deze prachtige omgeving. Ons is een unieke natuurervaring beloofd en dat begint al met de voorpret. De Cabiners liggen alle vier wijdverspreid op verborgen locaties, diep in de Drentse bossen. Die van ons aan de rand van wat ooit een zandafgraving was en nu een uitgestrekt meer is. Om afzondering te garanderen, worden de coördinaten van het huisje pas na boeking doorgegeven. De Cabiners zijn alleen te voet bereikbaar, dat betekent dat je goed moet nadenken over wat mee mag in de rugzak. Naast zaklamp, slaapzak, hand- en theedoek ook voldoende proviand. Eenmaal ter plekke ben je immers op jezelf aangewezen. De dichtstbijzijnde winkel is kilometers lopen. Dat dus.
Verstild bosmeer
Vertrekpunt is het kantoor van Staatsbosbeheer in Elp, hier kan de auto veilig blijven staan. We zijn een beetje te vroeg gearriveerd. De zon schijnt, dus besluiten we naar het zwemmeertje vlak bij de parkeerplaats te lopen. Een idyllische plek, midden in het bos met een zandstrand en een gemoedelijke kiosk met terras waar ze goede koffie schenken. Het water lokt, maar we hebben nog een aardige wandeling voor de boeg en we willen geen natte handdoeken in de rugzak. Zwemmen kan morgen ook nog, als we hier weer teruggekeerd zijn. Tijd om op pad te gaan. Eerst de ingrediënten voor ons diner en ontbijt ophalen. Die staan in een speciale gekoelde kast waarin een grote, grauwpapieren tas staat met onze naam erop. Biologische groenten, kikkererwten en tofu voor een eenpanscurry en yoghurt met een zakje havervlokken en fruit voor het ontbijt. Kruiden, olie en honing staan in de Cabiner zelf. Net als koffie en thee. We verdelen het eten over de rugzakken en snoepen het fruit alvast maar op. Dat scheelt weer ruimte. Laat het avontuur maar beginnen. Een stafkaart was romantischer geweest, maar een mobiel ligt prettiger in de hand en wappert niet. We duiken het bos in. Wat is het hier stil. Afdrukken van paardenhoeven verraden dat er regelmatig andere bezoekers zijn. Zouden die ook zo genieten van het afwisselende landschap? We lopen niet alleen over bospaden, maar ook langs heidevelden, weilanden en beekdalen. Aan het begin van onze wandeling komen we nog een fraai zwemmeer tegen. Zee is mooi, maar zo’n verstild meertje omzoomd met bomen, ziet er minstens zo schilderachtig en verkoelend uit. Onderweg vallen ons enorme mierenhopen op en kruisen allerlei kevers en torren ons pad. Een teken dat het bos hier gezond is.
Zintuigen op scherp
Dat we regelmatig het verkeerde bospad nemen, hoort bij het avontuur. Soms moeten we terug en soms maken we gewoon een kleine omweg. Wat maakt het uit. Haast hoort niet in deze omgeving. Hier hebben we alle tijd. Het lopen nodigt uit tot gesprekken die je anders niet snel voert. De rust van het bos laat ons verstillen en zet de zintuigen op scherp. Je ruikt, kijkt en luistert bewuster. We zien gaten langs de rand van een zandpad, duidelijk het werk van een das. De kans is gering dat we die tegenkomen, maar we hopen in de vallende schemering wel op een ontmoeting met reeën. Straks zijn we immers zo goed als bosbewoners onder elkaar?
Verstopt tussen de bomen
De nieuwsgierigheid naar ons huisje stijgt. We staan op een kruispunt. Rechtdoor en dan langs de zandafgraving verder of toch rechtsaf wat dieper het bos in? Ons gevoel zegt rechtdoor. Zien we meteen het meer dat op de kaart enorm lijkt. Dat klopt, maar een omheining van prikkeldraad maakt duidelijk dat we verkeerd hebben gegokt. Even twijfelen we of we ertussendoor kunnen glippen, maar we keren braaf terug. Dieper het bos in dus. Op het brede pad moeten we nog een keer naar links, een smal bospad op dat een flauwe bocht naar rechts maakt. De gps knippert fanatiek. Nog even en we zijn er. We kijken om ons heen. Wie ziet het huisje als eerste? Allebei tegelijk slaken we een verraste kreet. Daar, op een open plek en toch vernuftig verstopt tussen de bomen, staat onze Cabiner volop in de zon.
Knus huisje
Wat meteen opvalt is het moderne design, de grote glazen gevel en het fijne houten zonneterras. Dat wordt genieten! We toetsen de code in, trekken onze zanderige wandelschoenen uit en stappen op kousenvoeten naar binnen. Wat een knus huisje. Links een houten, aan de vloer vastgeschroefde picknicktafel en rechts een tweepersoonsbed. Via een soort ijzeren brandtrap is een vide met nog een tweepersoonsbed bereikbaar. Midden in de Cabiner staat een gezellig houtkacheltje met een mand gekloofd hout. Aan de wand hangt een gloednieuwe handbijl, mocht de voorraad te klein zijn. Erboven de namen van de initiatiefnemers van Cabiner. Het keukentje heeft een eenpitsstel. Handig voor warme dagen als deze waarop je geen houtkachel wilt stoken. Nadeel is wel dat je dan geen warme douche hebt, maar voor die ene keer is een ultrakorte koude douche of een kattenwasje aan de wasbak geen probleem. 
Onweer op komst
We installeren ons met een meegebrachte plaid op het terras. Er zijn geen tuinstoelen, maar improviseren hoort erbij in zo’n trekkershut. Op het kookpitje staat het theewater te koken dat we zojuist met de handpomp hebben opgepompt. Bijzonder idee dat we geheel zelfvoorzienend zijn. Terug naar de natuur, maar dan wel met enig comfort. We lezen, kletsen en verruilen de thee na enige tijd voor wijn. Als het gaat schemeren, maken we ons op voor een ommetje in onze tijdelijke habitat. Een bosuil roept, ergens tussen de struiken ritselt iets, maar het blijft uit zicht. Een smal paadje vol jonge sparren achter de Cabiner leidt naar de zandafgraving. Op de kaart staat het gedeelte aangegeven waar gezwommen mag worden. Dat is ons doel, we hebben zin in een verfrissende duik voor het avondeten. Het meer is betoverend glad en stil, de late zon werpt er een warm licht op. Bijna zonde om die stilte te doorklieven met gespetter en geproest. Toch wagen we het erop. Na vier tellen rennen we er gillend weer uit. Koud, maar onvergetelijk. Hup naar huis, om het eten klaar te maken. Het kost even tijd om die zware gietijzeren Dutch oven heet te maken. We eten onze smakelijke curry buiten op. Dan begint de wind aan te trekken. De toppen van de ons omringende bomen zwiepen heen en weer. De vogels laten zich niet meer horen. Snel water opzetten voor de afwas; er is onweer op komst. Na de vaat trekken we ons terug op bed met de gordijnen open. Pal achter de glazen gevel zitten we eerste rang. We willen niets van het naderende natuurspektakel missen. Plots begint het hard te regenen. De hemel licht helblauw op, knetterende flitsen en gedonder vlak boven ons. Stilletjes zitten we het onweer uit. Na ongeveer een uur is de razernij voorbij en worden we getrakteerd op een duizelingwekkende sterrenhemel. In de stad hadden we ons omgedraaid, hier alleen in het bos maakt het diepe indruk. We besluiten de gordijnen open te houden om de volgende dag in alle vroegte gewekt te worden. Flarden ochtendnevel hangen laag bij de grond. Op een paar meter afstand staan drie reeën met gespitste oren stil op het pad. We blijven ademloos staan. Wat een onverwacht cadeautje zo vroeg op de dag. 
Logeren in een Cabiner? Seasons logeerde in 1 van de 7 huisjes van Cabiner in natuurgebied Hart van Drenthe. De huisjes, er is een achtste in de maak, staan kilometers van elkaar in een uitgestrekt natuurgebied van Staatsbosbeheer. Elk half jaar worden ze verplaatst om de natuur zo min mogelijk te belasten. Ze zijn alleen te voet bereikbaar; de wandelingen ernaartoe zijn tussen de 3 en 8 km. De huisjes zijn al voor 1 nacht te boeken, maar een trekkings- tocht langs de Cabiners is ook mogelijk. De Cabiner biedt plek aan 4 personen. In de kleine keuken is een koellade en een bio-ethanol kookpit. Beddengoed, hand- en theedoeken neem je zelf mee. Je kunt een maaltijdpakket bestellen met lokale, biologische ingrediënten. Dat haal je op bij het startpunt, het kantoor van Staatsbosbeheer in Elp, samen met een routekaart. Maar je kunt ook navigeren met je smartphone. Prijs vanaf € 124,60 voor 1 nacht met 2 personen. Zin gekregen? Reserveren kan via www.cabiner.com. Meer reizen bekijken? Dat kan hier. TEKST MARGRIET DE GROOT | FOTOGRAFIE ERNIE ENKELAAR
