Pal aan rivier de Ourthe, diep in de Ardennen, staan twintig unieke vakantiehuisjes. De een op hoge poten tussen de sparren, een ander knus weggestopt onder het herfstige bladerdak. Hier waan je je ver van de bewoonde wereld, met alleen de geluiden van het bos om je heen. Voor Seasons-lezers die een huisje boeken (o.v.v ‘Seasons’) voor een willekeurige periode in 2018 of 2019, staat bij aankomst een mandje met heerlijke streekproducten klaar. Bij Rensiwez, in het hart van de Ardennen, meandert de oostelijke Ourthe in een perfecte U. Precies hier staat een van de laatste watermolens van de streek. Nog tot 1954 vermaalden ze er eikenschors. De talloze leerlooierijen aan de rivier waren afhankelijk van het natuurlijke looimiddel uit deze ‘eekschillen’. Het robuuste kalksteengebouw staat tegenwoordig op de grond van Olivier Berghmans. Op deze romantische plek in een diepe vallei tussen beuken, berken en sparren, begon hij in 2012 te bouwen aan zijn jongensdroom. Verspreid over zes hectare rond de watermolen staan inmiddels twintig houten vakantiehuisjes: de ‘cabanes’. “Ik ben opgegroeid in de Ardense bossen”, vertelt Olivier. “Als kind deed ik niets liever dan buitenspelen en hutten bouwen. Als tiener maakte ik een boomhut op acht meter hoogte. Dat was mijn huis.” Als bankier werkte hij jarenlang in een compleet andere wereld. Toen hij dit stukje grond aan de rivier kon kopen, keerde hij terug naar zijn wortels. 
Kijken naar bouwende bevers
We lopen stroomopwaarts en passeren het oude molenhuis, waarin vier luxe suites zijn gerealiseerd. Ernaast ligt de maalderij uit de zeventiende eeuw. Het gerestaureerde rad draait weer; niet om te malen, maar voor het opwekken van circa vijfenzeventig procent van de benodigde stroom. Dat past in de groene filosofie van Olivier. Net als de milieuvriendelijke bouwwijze van de cabins. Geen enkel huisje heeft een betonnen fundering. Ze bestaan bovendien bijna allemaal volledig uit hout. Er is gebouwd volgens het principe van vakwerkhuizen met ouderwetse pengatverbindingen. “Als ze hier ooit weg zouden moeten, is dat slechts een kwestie van demonteren. En dan is het alsof we hier nooit zijn geweest.” De grond is nergens glad ontgonnen of voorzien van keurige tuintjes. “We zijn hier te gast in de natuur”, vindt Olivier. Verderop ligt een bos van dertien hectare dat hij heeft teruggegeven aan de natuur. “Dat is belangrijk voor de biodiversiteit. Er komen nu weer zeldzame vleermuizen terug en bedreigde plantensoorten. En daar genieten we hier allemaal van mee.” 
Wandelen langs de rivier
We nemen afscheid van Olivier en volgen de rivier verder stroomopwaarts. Aan een lage beukentak hangt een schommel boven het water. Het idee is aantrekkelijk; even zweven boven de Ourthe. Maar we laten hem vrij voor de kinderen die komen aanrennen. Onderweg passeren we twee vliegvissers, die in hun groene waadpakken tot de knieën in het water staan.Echt koud is het niet, vinden ze. Even later durven we op een smal en ondiep stuk zelf de oversteek te wagen. Want aan de overkant schijnt de zon nog aantrekkelijk. Met opgerolde broekspijpen en blote voeten schuifelen we naar de overkant over de glibberige stenen. De stroming neemt honderden gekleurde blaadjes mee. In een dode hoek dobbert een heel pakket takken en blaadjes. Een beverdam wellicht? We blijven heel stil staan, maar bespeuren geen leven. Wel zien we verderop een jong berkje met een puntig afgeknaagde top aan de oever. Dus toch! We lopen heuvelopwaarts weg van de rivier en vinden het warmste plekje in de zon in het gras, beschut tussen twee beukenbossen. Voor ons liggen de houten huisjes verspreid langs de rivier. Rookpluimen verklappen de plekken waar barbecues en houtvuurtjes worden gestookt. Kinderen gooien steentjes in de rivier. Op de achtergrond kleuren de toppen van de beuken oranje in het strijklicht. 
Onder een dak van groen
Als de zon weg is, treedt acuut de herfst in, vochtig en koel. We wandelen terug naar onze hut, Ernest, vernoemd naar Oliviers jongste telg. Het ‘hobbithuisje’ is deels gebouwd in de aflopende rivieroever onder een dak van groen. Waardoor het binnen extra behaaglijk voelt. Met een kom pompoensoep nestelen we ons onder een plaid op de vlonder. Onder ons ruist het water in een aftakking van de Ourthe, die naar het nieuwe waterrad leidt. Ook hier staan houten meubels die Olivier zelf heeft ontworpen voor zijn gasten. Een grijs verbleekte picknickbank met bankjes op boomstammen. De rivier ruist rustgevend en we zien hoe de avond valt. Aardedonker! Vandaar dat we zaklampjes kregen bij onze sleutel. Als er een stevige herfstwind opsteekt, wordt het ons te koud. Gelukkig ligt binnen een verse houtvoorraad klaar voor de haard. Midden in de ruimte staat een hemelbed in een soort background image minihuisje. Een hut in een hut, gevuld met stapels kussen en zachte plaids. Laat buiten de stormwind maar razen.
Lezers jubileumactie
Er zijn twintig verschillende huisjes op het resort van Les Cabanes de Rensiwez, van knusse tweepersoonshutjes (vanaf € 264 voor een weekend in het laagseizoen) tot het zespersoons ‘huis aan de rivier’ (vanaf € 474 per weekend in het laagseizoen). Alle hutten hebben een keuken, bad of douche, sommige een sauna. In het molenhuis, verbouwd tot charmehotel, zijn inmiddels vier van de in totaal zes luxe suites klaar. Voor Seasons-lezers die een huisje boeken (o.v.v ‘Seasons’) voor een willekeurige periode in 2018 of 2019, staat bij aankomst een mandje met heerlijke streekproducten klaar. TEKST MIRJAM ENZERINK | FOTOGRAFIE LES CABANES DE RENSIWEZ
Meer leuke B&B’s?
Hier vind je alle mooie en originele B&B’s die wij aanraden.
