Ze omringen zich met geiten, varkens, kippen en een hond, sinds ze van driehoog achter in Amsterdam ‘neerdaalden’ in het dorp Woerdense Verlaat. Dochter Carolijn zal opgroeien als een echt buitenmeisje. Marlous en Lucas realiseren zich elke dag dat ze in het paradijs wonen. En het leuke: ze runnen niet alleen hun boerderij maar ook een tiny house: ‘The Dutch Farmhouse’. 
Op bezoek bij Marlous de Monchy, Lucas Albada Jelgersma, dochter Carolijn (8 maanden), labrador Cootje (ook 8 maanden), 2 varkens, broer en zus, Dries en Bellie (vernoemd naar goede vrienden), 3 geiten Linda, Roos en Jessica (van het nummer ‘Ademnood’ van ‘Goede tijden, slechte tijden’, daar was Marlous groot fan van), 10 schapen, 8 kippen en 2 eenden…Lucas: “En dan zijn er nog een heleboel andere dieren die een grotere of minder grote rol spelen in de entourage van de boerderij: woelmuizen, mollen en ratten (iets minder leuk allemaal), maar ook purperreigers, lepelaars en zilverreigers. Normaal gesproken zijn deze vogels vrij zeldzaam, maar hier zie je ze vaker dan een gewone mus. Aan de andere kant van de dijk zit zelfs een lepelaarskolonie. Sommige gasten zie je de hele dag vanuit het tiny house door de verrekijker turen.”
Is er harmonie in het geheel?
Marlous: “Zeker. Alles loopt en scharrelt door elkaar, langs de boerderij en de stallen, onder het extra hooggeplaatste tiny house door naar het weiland tot aan de horizon waar het riviertje de Kromme Mijdrecht loopt. Alleen Cootje is een beetje bang voor de geiten, die nemen haar op de horens. Rangorde moet er zijn. Soms worden de gasten wakker van de schapen die tegen een paal van het tiny house staan te schuren. De varkens (geen ras, maar een mengelmoesje) hebben wel twintig of dertig geluidjes. Van genoegzaam knorren als ze wroetend bezig zijn tot hoog piepen bij irritatie. Het zijn bedelaartjes; als ze ons zien, komen ze voor eten. De geiten zijn nieuwsgierig. Op een dag waren we Roosje kwijt. Die hebben we teruggevonden tussen de schapen. Sindsdien is ze alleen nog maar daar; ze doet alsof ze bij de kudde hoort.”
Geit Roosje is het liefst bij de schapen; ze doet alsof ze bij de kudde hoort.
Met wie is er een emotionele band?
Lucas: “Natuurlijk met Cootje, maar ook met de varkens en de geiten. Je kunt stellen: alles wat gegeten kan worden, krijgt geen naam en daar bouw je dus minder band mee op. Zoals de schapen en de kippen. De lammetjesrammetjes worden er snel te veel. Dus die worden weggebracht en geslacht. We hebben een diepvries aangeschaft, daarin ligt vlees van meerdere lammetjes. Heel lekker en fijn om te weten waar het vlees vandaan komt. Nee, dat is niet moeilijk, dit hoort bij het boerenleven. De jonge haantjes komen in de diepvries terecht voordat ze beginnen te kukelen, voor een heerlijke coq au vin. Al eten we deze dieren dus op, onverschillig zijn we allesbehalve voor onze kippen en schapen. Ze hebben hier een heerlijk leven. De kippen hoeven we bijna niet bij te voeren, ze scharrelen vrij rond en verorberen elk wurmpje. Dat zie je aan de eieren: het eigeel is veel donkerder van kleur dan bij het supermarkt-ei: geeloranje. Als je er een cake mee bakt, is die helemaal oranje! Dat komt dus door die insectenvoeding, qua smaak veel lekkerder. Bevruchte kippen- en eendeneieren broeden we uit in de broedmachine. Als we het aan de kippen en eenden overlaten, zie je na een week geen kuiken of pulletje meer zwemmen. Het stikt hier van de roofvogels, ratten en snoeken, die eten al die jonge dieren op, dus we laten de kuikens en pullen eerst onder rennetjes opgroeien.” 
Is dit het romantische boerenleven?
Marlous: “We zijn zeker geen professionele boeren en moeten heel veel leren. De eerste dag dat de geiten er waren, waren ze al verdwenen, naar een dorpje verderop. De omheining was te laag; we wisten niet dat ze zó hoog konden springen. Lucas is zelfs het water in gedoken om een geitje terug te halen. Ze zijn zo ondeugend en laten zich echt niet vangen, liever nog gaan ze zwemmen. De varkens wisten binnen twee uur een doorgang naar de voortuin te vinden en waren die heerlijk aan het omwoelen. De schapen hebben vorig jaar gelammerd, dat was ook een hele beleving. Normaal gesproken zorg je dat een schaap door een ram gedekt wordt met een verfblok, zodat je precies weet wanneer welk schaap lammetjes krijgt, maar dat hadden wij niet gedaan, waardoor Lucas drie weken lang elke nacht stand-by moest staan. Bij zes van de zeven heeft hij moeten ingrijpen. Enkele lammetjes lagen in een stuitligging en die moest hij in de baarmoeder omdraaien, dat heeft de veearts hem geleerd. Ja, dit alles, het gerommel en geregel, het opbouwen, dat voelt als heerlijk boeren.” Dus geen heimwee? Lucas: “Waarnaar? Dit is hét leven. ’s Ochtends loop ik altijd eerst naar buiten, eitjes halen en dan komen de varkentjes onder het stro naar me toe gescharreld en Roosje wil een aai. Hier hebben we van gedroomd toen we jong waren: buiten, een grote tuin, dieren. Amsterdam ligt 32 kilometer verderop, maar het voelt hier als een totaal andere wereld. Gelukkig dichtbij genoeg voor vrienden. Ze komen op de fiets. En de vrienden met kinderen gaan niet meer naar de kinderboerderij. Iedereen wil altijd eerst even de dieren zien. Wij stoken een vuurtje en drinken koffie of houden een borrel bij de vuurkorf met zicht op de tuin. Lente, zomer, herfst, winter.” 
Bed & ‘bring your own’ breakfast
The Dutch Farmhouse is een self-catering tiny house bij de boerderij. Het is een grote verbouwde salonwagen achter in de tuin, met prachtig uitzicht (vanuit het panoramaraam) over het weiland, de varkens, geiten, schapen, kippen en eenden. Voor gasten zijn er eitjes van de eigen kippen en afhankelijk van het seizoen groenten uit de moestuin voor een soepje. De boerderij ligt in het midden van het Groene Hart tussen Nieuwkoop, Vinkeveen, Woerden, Aalsmeer en Breukelen. Ook een paar nachten logeren? Je vindt alle informatie op thedutchfarmhouse.nl. 
“Aan de andere kant van de dijk zit zelfs een lepelaarskolonie. Sommige gasten zie je de hele dag vanuit het tiny house bij de boerderij door de verrekijker turen.”
Meer lezen
- Lees hier waarom de lepelaar zo’n vreemde snavel heeft
- Logeeradres Langevelderslag (Noordwijk): damherten tot aan de deur
- Meekijken op een bosboerderij – met o.a. Tamworth varkens & Brandrode runderen
CREDITS: TEKST GEMMA BOORMANS | FOTOGRAFIE ERNIE ENKELAAR
