Van mussen die samen badderen tot de specht die roffelt op de lantaarnpaal voor haar deur: Thea Seinen spot graag vogels. Gelukkig wordt ze op haar wenken bediend in haar tuin aan de rand van de stad én in haar tweede tuin, bij haar stacaravan in een waterrijk natuurgebied. In deze aflevering: de grote bonte specht.
Spechtengeroffel
Ik schrok vorige week wakker van een keiharde roffel. Wat een herrie! Het was de eerste keer dat ik het hoorde. Welke gek was zo vroeg in de ochtend al aan het klussen? Ik schoot in mijn sloffen, trok mijn jas aan en ging de tuin in om uit te vinden waar het geluid vandaan kwam. Ah, de dader betrapt! Het was de grote bonte specht die zat te roffelen op de lantaarnpaal recht tegenover mijn huis. Hij vond dat kennelijk wel lekker hard klinken, beter nog dan een holle boom. Met de roffel geven de spechten hun territorium aan. Je zou verwachten dat de specht er koppijn van krijgt. Maar maak je geen zorgen. De kop van de specht is schokbestendig. Sponsachtig bindweefsel tussen snavel en schedel vangt de ergste klappen op. Sinds gisteren heeft de specht ook de zinken dakrand ontdekt, pal boven mijn slaapkamerraam. Ik raak er al aan gewend. Het maakt me ook wel vrolijk. Het geroffel is het teken dat het voorjaar in aantocht is en dat het spechtenpaar weer bij mij in de buurt wil nestelen. Daar heb ik niks op tegen. 
Snackende spechten
Het paartje bonte spechten komt graag in mijn tuin om te snacken. Omdat eksters en kauwen de pot met vogelpindakaas uit de houder trokken, staat de pot nu op de tuintafel, pal bij het raam van de woonkamer. Als ik thuis aan het werk ben, zien de kraaien en eksters me zitten. Zij vinden dat zo eng dat ze het niet wagen om de snavels in de vogelpindakaas te steken. Meneer en mevrouw specht zijn niet zo schuw. Zij landen op het randje van de potten om van de vogelpindakaas te smikkelen. Komt de bodem in zicht dan steekt de specht ondersteboven in de pot en komt alleen het rode kontje boven de rand uit. Ook van de vetblokken in de korfjes mogen ze graag eten, maar daar is de concurrentie enorm. De halsbandparkieten beschouwen de blokken als hun bezit. Zijn er te veel halsbandparkieten, dan gaan de spechten in de bomen op zoek naar insecten en larven. Die pulken ze tussen de schors vandaan. Ook hakken ze de schors open met hun stevige snavel om bij het lekkers te komen. Daarbij komt de lange, kleverige tong goed van pas. Elk najaar storten de spechten zich op de hazelnoten. De spechten klemmen de noten vast in een schorsspleet of boomholletje om ze vervolgens open te hakken. De spechten doen dat altijd op een vaste plek. Dat is de spechtensmidse. Zijn de nootjes op, dan worden de doppen losgetrokken en belanden op de grond. Zie je een hoopje lege doppen onder een boom, kijk dan omhoog om te zien of je de spechten-smidse ontdekt. Tip Wil je weten of de bonte specht bij jou in de buurt voorkomt? Ga naar mijnvogelvinder.nl, een nieuw initiatief van de Vogelbescherming. Via de site weet je welke vogels er te zien zijn en hoor je meteen hoe de grote bonte specht klinkt. 
Paspoort
Naam: grote bonte specht (Dendrocopos major) Uiterlijk: zwart-wit, onderdelen vuilwit, grote witte vlek op de schouders, rode onderstaart. Het mannetje heeft een rode vlek op het achterhoofd. Die vlek ontbreekt bij het vrouwtje. Lengte: 23 tot 26 cm Vlucht: golvende vlucht Nest: man en vrouw hakken elk jaar samen een nieuwe nestholte van wel 28 cm diep. Daarin worden 5 tot 7 eieren gelegd. Leefgebied: loofbos, naaldbos, gemengd bos, parken en tuinen Menu: insecten, larven, zaden van sparren- en dennenkegels, hazelnoten, eieren en jongen van andere vogels, ongebrande pinda’s, vogelpindakaas, vetcakes en kokosnoot. 
CREDITS: ILLUSTRATIE MAARTJE VAN DEN NOORT – ZIE @MAARTJEVANDENNOORT | TEKST THEA SEINEN
