Aan het eind van 2020 kun je wel zeggen dat we met z’n allen terugkijken op een bijzonder vreemd jaar. Dat geldt ook voor ons als redactie. Donderdagmiddag 12 maart vertrokken we – met onze laptops onder de arm – naar huis, waar we sindsdien alle nummers van Seasons maken. En dat thuiswerken zorgt eigenlijk bij iedereen voor verrassingen en nieuwe rituelen. Tekstredacteur Mariëtte Laan, vormgever Marjolin Alkema en beeldredacteur Laura Gommans stortten zich op hun tuin en (redactie)planten.
Mariette Laan (tekstredacteur): ‘Onze redactie-plantjes moesten gered’
“Wat moet er met al onze mooie, zorgvuldig uitgezochte planten op de redactie gebeuren? Die gedachte lijkt in tijden van crisis een ondergeschikt probleem, maar toen ik er wat langer bij stilstond besefte ik dat kamerplanten net als sommige mensen kwetsbaar zijn. Ze kunnen niet voor zichzelf zorgen en zijn van ons afhankelijk. Als wij de planten geen water en aandacht geven, kwijnen ze langzaam maar zeker weg. Voor corona dacht ik daar amper bij na. Op de redactie gaven we ze tussen de bedrijven door water. Nu alles stil was gevallen, keek ik anders, met meer aandacht naar wat er nog overbleef. Ik besloot om de week op woensdag naar de redactie te fietsen om de planten water te geven. De andere week nam collega Mirjam voor haar rekening. Kon ik toch ook nog regelmatig mijn vaste fietstochtje via het park maken. Ik miste de dynamiek van de redactie. Dat tweewekelijkse fietstochtje hielp en werd een ritueel. De meest kwetsbare planten, stekjes, zijn meegenomen door collega’s. De resterende planten begroette ik bij binnenkomst met een “Ha jongens, daar ben ik weer.” Ik vond het prettig om de planten te verzorgen en ze moed in te spreken. Op de een of andere manier ontroerde het me, om ze daar zo in hun uppie te zien staan. Daar op die stille redactie was ik me sterk bewust van het belang van zorgen voor elkaar. Zeker als je alleen en kwetsbaar bent.” 
Marjolin Alkema (vormgever): ‘Met onze buren zijn we stekjes gaan ruilen’
“Normaal vlieg ik van hot naar her. Nu was ik ineens aan huis gekluisterd en dat beviel me beter dan gedacht. Het prachtige weer werkte natuurlijk ook enorm mee. Dat was echt een redding. We konden al snel in het voorjaar lange dagen buiten doorbrengen. Wandelen, fietsen, maar vooral… tuinieren. We hebben een flinke tuin en vier jaar geleden is die helemaal op de schop genomen en opgehoogd. Buiten de bomen en grote struiken is alles nieuw aangeplant. Inmiddels is die nieuwe beplanting flink gegroeid. Dit jaar werd het hoog tijd om de tuin meer in balans te brengen door te splitsen en bepaalde planten op een andere plek te zetten. Meestal doet mijn man de tuin, maar nu deden we het samen. Ik vond het heerlijk om met mijn handen in de aarde te wroeten en planten te herschikken. Daar was ik niet de enige in. Ook onze overburen sloegen fanatiek aan het tuinieren. De tuincentra waren gesloten. Zo ontstond als vanzelf het plan om onderling stekjes en gesplitste planten te ruilen. Compleet anders dan naar het tuincentrum gaan voor nieuwe aanwinsten. Eigenlijk veel leuker en verrassender om met eigen planten en die van anderen nieuwe plekjes te creëren. Omdat we allemaal buiten bezig waren, werd het zo gezellig dat we elke vrijdagmiddag met de buren in de tuin een wijntje dronken. Keurig op anderhalve meter afstand. Door corona heb ik mijn buren veel beter leren kennen.” 
Laura Gommans (beeldredacteur): ‘Onze nieuwe tuin hebben we zelf maar aangelegd’
“Stiekem genoot ik van het thuiszijn met mijn gezin en de kleine dingen die ervoor zorgden dat we toch samen een fijne tijd hadden. Ons zoontje James van drie-en-een-half jaar kreeg alle aandacht. Hij kon niet naar de opvang of naar opa en oma, dus gingen we vaak op stap. Lekker naar het bos of het strand. James heeft in die weken leren fietsen zonder zijwieltjes. Hij vond het ook heerlijk om mee te helpen in de tuin. Kwam hij aanstappen met zijn kinderkruiwagen en kinderschop. We zijn anderhalf jaar geleden verhuisd naar een klushuis met dito tuin. Na de verbouwing zou dit voorjaar de tuinman onze grote, kale zandvlakte inrichten. Door de lock-down ging dat plan niet door. Mijn man heeft toen zelf in een week tijd de basis gelegd, borders uitgezet en een speelplek voor James gemaakt. Ik hield in de tussentijd James bezig en maakte een plantenplan. Een bevriende hovenier heeft gekeken wat wel en niet mogelijk was en de beplanting besteld. Mijn man en ik hebben samen alles geplant, van de drie leibomen tot al die mini-plantjes. Dit is mijn eerste echte tuin, ik had nooit kunnen bedenken dat we het allemaal zelf konden aanleggen. Na vier maanden gebeurde het wonder: de eens zo kale vlakte was zomaar groen en stond vol in bloei. Ik werd helemaal blij van mijn eerste boeketje uit eigen tuin. Tuinieren is zo leuk en geeft zo snel resultaat, ik heb echt de smaak te pakken.” 
BEELDEN: MARIËTTE LAAN | MARJOLIN ALKEMA | LAURA GOMMANS
Dit deden de andere redactieleden tijdens die eerste ‘intelligent lockdown
- Redacteur online Marjolein ter Braak en artdirector Janine Couperus: thuis klussen.
- Eindredacteur Heleen Bos, beeldredacteur Mirjam Roskamp en redacteur online Marloes Blom: de natuur in.
