Slapen in een schuur: het klinkt nogal basic, hoewel niet bij Ingrid Staal en haar man Boele. Een krap fruittelershuis – met rondom schuren – bouwden ze uit tot comfortabele woonboerderij in de polder.
Doorgeven
“Ik hoop dat we hier nooit meer vertrekken”, zegt Ingrid Staal. “Het zou geweldig zijn als het huis behouden blijft voor onze kinderen en kleinkinderen. De boerderij van Ingrid en Boele Staal was vroeger kleiner. Hij stamt uit de achttiende eeuw en werd opgetrokken als een bescheiden krukhuisboerderij, een boerderij waarbij het woonhuis naar één kant werd uitgebouwd. Ooit woonde hier een fruit- en groentetelersfamilie met twaalf kinderen. “Waar die allemaal sliepen, is me een raadsel”, zegt Ingrid. “Het woongedeelte was relatief klein, de grootste en belangrijkste gebouwen waren de schuren. Onder het afdak, waar wij nu genieten van de ochtendzon, stond de sjees waarmee de boer naar de markt reed. Bij de verbouwing van de logeerkamer vond ik een oude, tinnen lepel. Wellicht is die nog gebruikt door de familie.” 
Kruip-door-sluip-door-huis
Ingrid en Boele kochten het huis, dat op een steenworp afstand van Maarssen ligt, begin jaren negentig. Stap voor stap namen Ingrid en Boele het boerderijtje verder onder handen. In samenwerking met architecten werd het oude huisje de afgelopen twintig jaar vergroot tot de huidige 250 vierkante meter. Door smalle verbindingen te bouwen naar de twee schuren is een spannend kruip-door-sluip-door-huis ontstaan met zeven vertrekken. Ingrid: “Er zijn geen grote ruimtes, elke kamer geeft door zijn lage plafond en betrekkelijke afmetingen een geborgen gevoel. Je voelt je nergens verloren.” 
Functioneel
De keuken is robuust uitgevoerd met vuistdikke, hardstenen aanrechtbladen en houten kastdeuren. De nieuw gecreëerde doorgang biedt ruimte aan een degelijke, eikenhouten tafel. Hetzelfde hout komt terug in de planken-dakconstructie. De grijze plavuizen op de vloer kunnen tegen een stootje, net als de eikenhouten vloer in de woonkamer. “We lopen veel van buiten naar binnen. Daar hebben we bij de materiaalkeuze bewust rekening mee gehouden.” Het huis, zoals veel oude huizen, is relatief donker. Maar het eetgedeelte is dankzij raampartijen aan beide zijden ongelooflijk licht geworden en kijkt uit over de tuin zowel voor als achter het huis. Aan de voorkant ligt een waterpartij, omgeven door hortensia’s. 
TEKST: LEO ALEXANDER SCHLANGEN EN WILMA CUSTERS | BEELD: PAUL GROOTES
