Het was een bevlieging. Maar spijt heeft Gunhild Stensmyr niet. Uit liefde voor haar geboortegrond Zweeds-Lapland kocht ze er drie verlaten landhuizen, en maakte er sfeervolle gastenverblijven van met een prachtig interieur. Kijk gezellig mee.
Bessen plukken in eigen bos
Na een klaarlichte nacht wacht Gunhild ons op met een ontbijtje in de tuin: filmjölk – ingedikte yoghurt – met bosbessen. “Nog even en ik kan ze zelf weer plukken uit mijn eigen bos”, vertelt ze, terwijl ze wijst op het hellende achterland. Acht jaar geleden kocht ze deze lap grond inclusief het huis. Een bevlieging. “Mijn partner Jan en ik toerden van het zuiden van Zweden, waar we woonden, helemaal naar het noorden. Naar mijn geboortedorp. Ik was er niet meer geweest sinds mijn kindertijd. Maar gek genoeg voelde ik me hier direct zó gelukkig. Het voelde als thuis. Terwijl ik totaal niet melancholisch ben. Ik werd gewoon getroffen door de schoonheid van het landschap, van de natuur.” Er stonden veel huizen leeg in de regio en de prijzen waren zo absurd laag dat Gunhild en Jan beiden in een opwelling een huis kochten. “Jan een oude pastorie, ik dit huis Tolonen. Mét een eigen bos erbij, dat vond ik nog het mooist van alles. Ik zag het al helemaal voor me: ik op mijn eigen uitkijktoren, midden in het bos. Waar ik dan ’s nachts zou slapen om in alle vroegte vogels, elanden, beren en wolven te spotten.” 
Interieur: hazen op de uitkijk
Het witte houten huis Tolonen was opgelapt met bakstenen en plastic kozijnen toen Gunhild het kocht. Samen met lokale vakmensen herstelde ze de oorspronkelijke gevel. Ze liet mallen maken van authentieke kozijnen en verdubbelde de hoeveelheid ramen in huis. Nu kijk je vanuit alle kamers uit op de rivier. De basis in huis is licht met witte wanden en grenen vloeren. Zo blijft de aandacht uitgaan naar de natuur, licht Gunhild toe. “Bovendien voelt het in de donkere winter toch zonnig aan.” Haar liefde voor Zweeds design komt terug in bijzondere meubelstukken en objecten. Zoals de keramieken hazen van Petter Hellsing, die in de kozijnen op de uitkijk staan. Net als in de aangrenzende villa, die Gunhild ook kocht. Huis Wennberg, net als Tolonen vernoemd naar de eerste bewoners, is ingericht als hotel met een serie losse kamers. Ook kunnen gasten er aanschuiven voor een huisgemaakt diner. Het interieur is wat huiselijker dan bij de buren, dankzij een mix van antieke Zweedse meubels, bloemenbehang en kleurrijke kunst. 
Elanden in de voortuin
Wie de stilte van het bos verkiest boven het uitzicht op de rivier, kan tien kilometer verderop logeren in Huis Anundi. Het rode houten huis met de groene voodeur staat aan de voet van de berg Pakkasenvaara, op een open plek tussen de sparren. “Hier lopen de elanden regelmatig door de voortuin”, zegt Gunhild glunderend. Amundi dateert uit 1880 en was van de drie huizen het authentiekst. “Eigenlijk heb ik hier niet meer gedaan dan strippen wat niet origineel was en restaureren wat stuk was. Ik wilde de oude ziel weer laten glanzen.” Net als in de andere huizen zijn verschillende meubelstukken zelf ontworpen en vervaardigd door lokale vakmensen. Ook de vloerkleden en matten zijn speciaal gemaakt in de streek. “Ik vond het een mooie gedachte: we bouwen samen met de mensen uit de Tornevallei aan de toekomst.” 
Arthotel Tornedalen ligt in Zweeds-Lapland, vijftig kilometer onder de poolcirkel. Het bestaat uit drie huizen: familiehuizen Tolonen en Anundi, en Hotel Wennberg. Op verzoek organiseert Gunhild verschillende activiteiten in de natuur, waaronder een vogel- of plantenexcursie en koken op houtvuur. Meer weten? Kijk op arthoteltornedalen.se. TEKST MIRJAM ENZERINK | FOTOGRAFIE PEGGY JANSSEN
Lees ook:
Logeren in B&B de Smokkelmolen Binnenkijken in de Heidebloem Binnenkijken in de Watermolen
