Het mocht dan in slechte staat zijn, het oude washuisje was nog steeds een beauty. Met ongepolijste materialen als beton, steen, hout en staal toverde goudsmid Gabi Veit het om tot werkplaats. Om die zonder opsmuk in te richten met sobere meubels. 
Pal aan een bergbeekje vind je ze hier en daar nog in het Zwitserse Zürcher Hügellandschaft: Wöschhüsli’s. Honderd jaar geleden had vrijwel elk boerenhof hier nog zo’n eigen washuisje. Met hun stenen muren waren ze duurzamer dan de houten vee- en hooischuren. Ook op het erf van goudsmid Gabi Veit stond zo’n Wöschhüsli. Binnen bevond zich een opgemetselde houtkachel waarop het waswater met hout werd warm gestookt. De afvoer leidde naar de beek, die ook voor schoon waswater zorgde. “Het Wöschhüsli staat vijf meter van mijn huis, pal aan een klein stroompje water dat door de tuin kronkelt. Als ik er vroeger langsliep, fantaseerde ik er weleens over dat het mijn atelier was. Het had precies de juiste maat: klein maar fijn. Vooral de combinatie van materialen vond ik spannend; de stenen muren en een bovenverdieping van hout. Ik zag me er al helemaal zitten.” 
Oud en nieuw samenbrengen
Maar het circa 140 jaar oude washuisje had meer nodig dan liefde alleen. Door optrekkend vocht waren de muren en planken flink aangetast. De fundering was verweerd en trok het pand scheef. En ook het dak verkeerde in een slechte staat. Binnen had een complete egelfamilie haar intrek genomen. Samen met beeldhouwer en ontwerpvriend Othmar Prenner stapte Gabi desondanks in 2015 in een uitdagend restauratietraject. In twee jaar tijd transformeerden ze het Wöschhüsli tot een sfeervol atelier. “Het was mijn wens om de charme en het karakter van het washuisje te behouden. Ik wilde juist de historie onderstrepen. We hebben geprobeerd om nieuwe elementen van glas, steen, beton en staal samen te smelten met de oude materialen. Alsof ze altijd al een geheel waren.” 
Met opzet ruw afgewerkt
Alle muren van het atelier zijn eigenhandig gestut, gerestaureerd, gestuukt en mat afgewerkt met een mengsel van kalkmortel en water. Bewust niet al te netjes, zodat ze oud en verweerd lijken door de tijd. Beneden zorgt een nieuwe, eveneens grove betonnen vloer voor een stoere basis. Om meer licht te vangen zijn oude ramen vergroot. Ook stripten Gabi en Othmar het verlaagde, houten plafond. Een deel lieten ze echter intact. Hierdoor ontstond onder de oude balkenconstructie een mezzanine, een halfopen tussenverdieping. Een stalen plaat zorgt zowel voor stevigheid als een extra, industriële laag. “Dit was meteen mijn nieuwe lievelingsplek. Het is hier heerlijk werken aan de XL-tafel. Vanuit de cockpitramen zie ik de roodborstjes en distelvinken zitten in de boomtoppen. Soms zie ik een vos of das sluipen. En in de winter zijn er hertensporen in de sneeuw. Dankzij de rust hier kan ik me heel goed concentreren op mijn werk.” Verder lezen? Dat kan in Seasons 10. 
Zoek je adressen waar je kunt shoppen voor deze woonstijl?
- Betonlookverf en beton ciré in verschillende tinten, voor vloer en wand bij www.homeofconcrete.com en www.betonlook.nl
- Zo’n mooie oude ladekast vinden blijft een mazzeltje, probeer het eens bij www.vandijkenko.nl, www.com-anders.nl of www.neeflouis.nl
- Dergelijke speciaal op maat gemaakte zelfdragende metalen trap bij www.trappenhuis.nl en www.urbansteel.be
- Afrikaanse houten krukjes uit één stuk hout gemaakt bij o.a. www.polspotten.nl en www.oldwoodenstool.com
PRODUCTIE EN TEKST MARTINA HUNGLINGER/LIVING INSIDE, MIRJAM ENZERINK FOTOGRAFIE MADS MOGENSEN/LIVING INSIDE.
