Kunstenaar Liselotte Watkins viel als een blok voor een oud landhuis in de heuvels van Toscane. Ze richtte het in met design, vintage en kleurige schilderijen van eigen hand.
Balans is het sleutelwoord in het interieur van kunstenares Liselotte Watkins. Niet eenvoudig als je favoriete stijl ‘eclectisch’ is, met een voorliefde voor vrolijke kleuren, kunst en kringloopvondsten. En je bovendien in een 19e-eeuws Toscaans landhuis woont. Om te voorkomen dat de sfeer te rustiek werd, verfde Liselotte de meeste wanden wit. Op die manier komen haar favoriete elementen als de houten balkenplafonds en terracotta vloeren goed uit de verf.
Ook ontstaat zo een neutraal podium voor de kleurrijke schilderijen en objecten die ze zelf maakt. “Kunst is een mooie manier om een antiek huis als dit moderner te maken”, aldus Liselotte. “Het brengt evenwicht. Omdat het mijn eigen werk is, wordt het ook persoonlijker. De kleur groen gebruik ik daarbij als leidraad, geïnspireerd door de omgeving. Zo zijn ook binnen en buiten met elkaar in harmonie.
Lees ook: Binnenkijken in de Spaanse finca van Inge en Gert Jan
Een eigen olijfgaard
Liselotte heeft Zweedse roots, studeerde en werkte in Amerika en woont inmiddels alweer jarenlang in Italië. Na Milaan en Rome is ze drie jaar geleden met haar man Jonas en kinderen Ava en Wim neergestreken in de groene heuvels van Toscane.
“Tijdens bezoekjes aan een vriend die hier woont, zijn we verliefd geworden op het trage tempo van het platteland. Aanvankelijk zochten we een weekendplek om het drukke verkeer en de chaos van Rome te ontvluchten. Maar toen we hier voor het eerst op de drempel stonden, hadden we de stad eigenlijk al achter ons gelaten. We bleven maar rennen door de tuin, over alle trapjes van het huis, van de ene naar de andere kamer, plannetjes makend. Het zwembad was een droom, met uitzicht over de Chiantistreek, tot aan Siena. Bovendien hoorde er een heel landgoed bij met honderd olijfbomen en een kleine wijngaard.”
Kastanjehouten balken
Hoe stoer het landhuis aan de buitenkant ook oogde; binnen had de tand des tijds flink geknaagd. “Het was vreselijk gedateerd”, vertelt Liselotte. “Uiteindelijk bleef de indeling intact, maar moesten we elk onderdeel onder handen nemen; van de fundering tot de dakpannen. Het was drie jaar nonstop werken.”
Daarbij was het zowel de wens als de uitdaging om het 19e-eeuwse, Toscaanse karakter van het pand te bewaren. “We speurden de hele streek af naar oude bouwmaterialen die qua sfeer overeenkwamen met het huis. Ze zijn niet alleen veel mooier dan nieuwe materialen, maar ook duurzamer.” Zo zijn de verrotte kastanjehouten plafondbalken vervangen door doorleefde alternatieven en opnieuw ‘ingekleurd’ met antieke terracotta bakstenen; dit zijn speciale plafondstenen die passen bij de traditionele bouwstijl van Toscaanse huizen. Ook de buitentrap en het terras zijn volledig vernieuwd met oude materialen die de architectuur respecteren.
Jagen op antiek en design
Vintage design speelt ook de hoofdrol in het interieur. Liselotte verzamelt al oude meubels sinds ze op haar tiende haar eerste veiling bezocht. “Ik vind het idee dat zo’n stoel al een heel leven heeft gehad, heel geruststellend. Daarnaast leer ik altijd weer nieuwe dingen van het jagen op antiek en design; of het nu een nieuwe ontwerper is of een stukje cultuurgeschiedenis.”
In de woonkamer maakte ze een statement met een bont vintage vloerkleed uit Zweden. De oranje, bruine en gele motieven in de wol slaan de maat in een spannende compositie. Blikvanger hierin is een vintage bank van Børge Mogensen, opnieuw bekleed in een oranje stof van Kvadrat. De kussens ontwierp Liselotte zelf in zoete kleuren. De zwarte iconische Diamond Chair van Harry Bertoia geeft als vreemde eend in de bijt een spannende kick aan het sixties sfeertje.
“Dit is echt een eclectische mix van mijn favoriete vijftigerjaren-design, rustieke Toscaanse meubels en andere stukken die we door de jaren heen hebben verzameld. Ik heb het geluk dat ik in New York woonde toen vintage design nog spotgoedkoop was. Wat de meeste spullen met elkaar gemeen hebben, zijn de vrolijke kleuren. Ze herinneren me aan mijn oma’s zomerhuisje in Zweden.”
Een huis vol kleur
Liselotte is niet bang om kleur in te zetten, maar zoekt ook hierin naar de balans; alle kleuren van de meubels komen terug in collages van eigen werk aan de wand. “De muren fungeren als wissellijsten; ik zoek steeds iets uit wat past bij de sfeer. Als een doek dan wordt verkocht of naar een expositie gaat, komt er weer iets nieuws voor in de plaats.” Het rouleren, schikken en schuiven levert Liselotte nog iets op: inspiratie voor nieuw werk. “Om op te starten maak ik vaak nieuwe stilleventjes in huis. Ik vind het heel rustgevend en inspirerend om op die manier naar harmonie te zoeken. Het helpt me ook om bepaalde emoties te triggeren, waardoor ik makkelijker werk.”
Happy Place
Liselotte’s favoriete ruimte in huis is haar atelier in het souterrain. Anders dan in de andere kamers, liet ze de muren van ongelijkmatig natuursteen hier intact. Rondom een lange tafel van de rommelmarkt staan vintage Eames stoelen uit New York en Parijs. Erboven hangen de tijdloze midcentury Cocoon hanglampen die Tobia Scarpa ontwierp voor Flos. “Dit is mijn happy place”, aldus Liselotte. “Hier word ik omringd door design, stapels boeken, tijdschriften en collages. Als ik uit het raam kijk, zie ik groen en heuvels. Al met al de perfecte inspiratiebron voor het maken van kunst.”
De wanden en kasten zijn gevuld met eigen werk, waarmee Liselotte succesvol is in Europa en Amerika. Ook hierin speelt haar liefde voor vintage een rol. “Ik ben mijn hele leven al gefascineerd door vrouwen. De vrouwelijke lijnen herkende ik op een dag in oude keramieken amfora’s, de wijn- en olijfkruiken die je hier overal op rommelmarkten ziet. Door ze te beschilderen met decoratieve patronen in frisse kleuren en vrouwfiguren, springt de vorm er ineens uit.”
Een kleurrijk leven in Toscane
Kleuren en vrouwfiguren staan centraal in het werk van Liselotte Watkins, die op 17-jarige leeftijd Zweden verruilde voor Amerika om te gaan studeren aan de kunstacademie in Dallas. Ze werkte als illustrator voor onder meer Elle en Vogue en labels als Prada en Marimekko. Sinds ze in Toscane woont, houdt ze zich vooral bezig met het schilderen op canvas en keramiek. In samen-werking met designlabels als Svenskt Tenn ontwerpt ze ook woontextiel. Meer weten? Kijk op worldofwatkins.com.
Nóg meer Toscane:
Binnenkijken in een Toscaanse woonboerderij: vol licht en níet te netjes
Toscaanse jasmijn – voor dat vleugje Italië thuis
Binnenkijken in een bohemian, gipsy huis in Italië
TEKST MARZIA NICOLINI,MIRJAM ENZERINK FOTOGRAFIE HELENIO BARBETTA/LIVING INSIDE
