Haar monumentale vissershuisje meet slechts 52 vierkante meter, maar bevat een wereld aan Zeeuwse schatten. Uit elk detail spreekt Elina Poppe’s liefde voor de zee, textiel, vintage en de kleur blauw in al haar schakeringen. In het Zeeuwse Veere ligt de geschiedenis letterlijk op straat. Het huis van Elina Poppe is daar het klinkende bewijs van. Aan een voetpad met oude keien ligt haar woning, het monumentale vissershuisje uit 1635. Slechts 52 vierkante meter groot, maar tot in elk hoekje en nisje sfeervol ingericht. Toen ze het in 2016 samen met haar partner Erik kocht, was er een berg werk aan de winkel. “Het is een beschermd monument, dus we mochten geen muren slopen, ramen vervangen of vloerverwarming installeren. Afgezien daarvan moest bijna alles opnieuw gebeuren: sanitair, verwarming, dakrenovatie, isolatie en herbedrading.” 
Perfecte imperfectie: hout van vervallen strandhuisjes
Veel originele elementen waren aan vervanging toe. Om de rijke geschiedenis van het huis te eren, wilden Elina en Erik zo veel mogelijk authentieke materialen gebruiken. Zoals voor de houten lambrisering in het halletje. Elina: “We vervingen die door hout van vervallen strand-huisjes. Geloof het of niet, maar dat bleek duurder uit te vallen dan wanneer we nieuwe materialen hadden gebruikt, gezien het aantal manuren dat ermee gemoeid is.” Ze borstelde de gerecyclede lambrisering om verfschilfers te verwijderen en voorzag het van een laag vernis om afbladderen te voorkomen. Het resultaat? Elina: “Ik ben er blij mee. Dat je onvolkomenheden ziet, vind ik niet erg. Daar hou ik juist van.” Daarom is ze ook een groot fan van de originele vloer met brede planken. Met z’n butsen en kieren – en hier en daar een pietsie afgesleten – is het een voorbeeld van perfecte imperfectie. Elina: “De tijd heeft hier zijn stempel op gedrukt en dat is oké.” Om het huis verder in oude glorie te herstellen kreeg ook de haard, door de vorige bewoner volledig verborgen, een facelift. Het stel plaatste er een antieke maar functionele houtkachel. Ten slotte vervingen ze de keukenvloer. De terracotta-tegels vonden ze via sturmendekker.nl die tweedehands bouwmaterialen verkoopt. Waarschijnlijk zijn ze net zo oud als het huis zelf.
Boeien en reddingsgordels
De renovatie kostte een jaar. Toen kon Het Grote Inrichten beginnen. Voor Elina stond één ding vast: ook het kleurenpalet moest traditioneel zijn, dus blauw/wit. Met de blauwe voordeur als uitgangspunt ging ze naar de plaatselijke bouwmarkt en liet ze verf mengen in uiteenlopende blauwtinten die ze gebruikte voor muren, vloeren en verschillende meubels. Ze stylede de ruimtes af met zeeschatten en brocante vondsten die een link hebben met de zee. Dat ze tien jaar geleden een vintagewinkel runde met unieke antieke items, kwam goed van pas. De ingelijste foto in de hal en de boei onder aan de kapstok komen nog uit haar winkelinboedel van die tijd, net zoals de Franse spiegels op de schoorsteen. De reddingsgordels – afkomstig van oude schepen – zijn uit Eriks collectie die net zo’n liefhebber is van zeeschatten uit vervlogen tijden. 
Opvallend pronkstuk
Een klein huis betekent schipperen met ruimte. Daarom kozen Elina en Erik voor een ronde eettafel die weinig plek inneemt. De jaren zeventig Tubax-stoelen (vergelijkbare zijn te vinden op demachinekamer.nl) vormen een warm geheel met de goudbruine fluwelen gordijnen die ze op maat lieten maken. Een ieniemienie-huis wil overigens niet zeggen dat het geen grote gebaren kan gebruiken: opvallend pronkstuk in de woonkamer is het enorme schilderij met markante figuren in Zeeuwse klederdracht. Het is een replica van een schilderij van Reimond Kimpe (1885-1970). Deze in België geboren kunstschilder vestigde zich in Middelburg en staat vooral bekend om zijn werk waarin hij het Zeeuwse leven verbeeldt. Inmiddels heeft Eline haar blauwe monumentale vissershuisje ingeruild voor een andere woning, maar ze denkt met liefde terug aan haar poppenhuisje in Veere. 
Inspiratie in de stijl van Elina’s huis
- Elina is ook enthousiast over de creaties van Roos Brancovich, een voormalig modeontwerpster die quilts naaide van oude denim en indigo stoffen verzamelde die ze verwerkte tot kleed – er ligt er eentje voor de witte kast – of gordijn, te zien in de dakkapel. Daarnaast maakt ze cyanotypieën, prachtige cyaanblauwe afdrukken van planten en bloemen op papier. En als je zoals Elina in de ban bent van blauw, zorgen die voor de perfecte finishing touch. Hier lees je meer over Roos Brancovich en cyanotypie: blauwdruktechniek bij het maken van afdrukken van foto’s.
CREDITS: PRODUCTIE COCOFEATURES.COM | FOTOGRAFIE PEGGY JANSSEN | STYLING LINDIVIDU | TEKST GERALDINE NESBITT & EVELYN VAN DRIEL
