Elke kamer in het Mallorcaanse appartement van Lisa en Marcel van Leeuwen heeft zeezicht. De golven raken de rots waarop het huis is gebouwd. Binnen is de eilandsfeer goed gevangen met ambachtelijk stucwerk en een ton-sur-ton mix van natuurlijke materialen. De handbagage in de hoek, de schuifdeuren open en lekker naar buiten: voor Lisa en Marcel van Leeuwen begint elke vakantie in hun huis op Mallorca met dit ritueel. “En elke keer weer beneemt het uitzicht ons de adem.” Het appartement van het Limburgse stel is onderdeel van een okerkleurig complex in Santa Ponça, in het zuidwesten van het eiland. Het is tegen de geërodeerde kalkstenen rotsen gebouwd, waardoor het terras boven de zee lijkt te zweven. “Alsof we op een schip wonen. Via een trap die in de rots is uitgehouwen lopen we hier zo naar zee. In de ochtenden is het water kalm en kun je er heerlijk zwemmen.” De balustrade van het terras krult zich langs de woning. Om ruimte te besparen zijn er ooit banken opgemetseld tegen de muren. Ze zijn geschilderd in een zachte geeltint. “Niet onze eerste keus, om eerlijk te zijn. Maar toen alles in de witte grondverf stond, konden we niet buiten zitten zonder zonnebril. Het wit zorgde voor een keiharde reflectie. Alle appartementen zijn hier dus niet voor niets geel geverfd.” 
Bouwen aan een droom
Lisa en Marcel komen al jaren in het zuidwesten van Mallorca. Haar ouders hebben er een appartement. “Onze boot lag vroeger in de haven van Port Adriano, hier iets verderop. Samen met mijn ouders, broer en zus voeren we van haven naar haven. Heerlijk was dat.” Na elk bezoek werd het verlangen naar een eigen plekje op dit groene eiland groter. “Marcel zat hier vaak op een rots na een rondje hardlopen. Even uitblazen, turend over zee. ‘Als we toch ooit op zo’n plek zouden kunnen wonen, met dit uitzicht’, zei hij dan wel eens. ‘Al zou het een hutje zijn of tent’.” Vijf jaar geleden besloot het stel om die verre toekomstdroom vast te realiseren. “We hebben een eigen bedrijf en onze pensioenleeftijd is nog lang niet in zicht. Maar omdat je gewoon niet weet hoe dingen kunnen lopen, wilden we ons plan niet langer uitstellen.”
Licht en ruimte
De woning van tachtig vierkante meter was gedateerd en bestond uit verschillende kleine kamers en lage plafonds. Typisch Spaanse elementen als donkere, houten deuren en kozijnen en een rode bakstenen muur deden afbreuk aan de zonnige plek. “Wij wilden het hier graag fris, licht en wat strakker maken. Een lokale architect hielp ons bij het maken van een nieuwe plattegrond. Daarbij zijn heel wat binnenmuren en deuren verdwenen. Daar waren we wel blij mee, want door die stevige zeebries klapperde er altijd wel ergens een deur in huis.” Het stel deelde het appartement op in twee vertrekken zodat een loftgevoel ontstond. Met één grote living – woonkamer en keuken – en een slaapkamer annex badkamer en kleedkamer. “Nu hebben we veel meer licht en ruimte in huis. Die extra slaapkamer missen we niet. Onze kinderen zijn volwassen en komen hier ook geregeld een weekendje. Als we allemaal samen willen gaan, huren we er een appartementje bij.” 
Plafond met rondingen
De architect bracht een karakteristiek Mallorcaans detail terug in elke kamer: een gewelfd plafond. “Daarvoor werden de verlaagde plafonds eerst verwijderd”, vertelt Lisa. “Dat creëerde veel ruimte. Toen ze deze plafonds stuukten, werd het ineens weer een stuk lager. Daar schrokken we in eerste instantie wel van. Inmiddels zijn we hier heel blij mee. De rondingen zorgen voor een fijne, authentieke sfeer.” Ook de keuken en badkamer zijn geïnspireerd op de Mallorcaanse stijl. Bevriend interieurarchitect Juri Asakura uit Japan hielp bij het maken van keuzes. “Overal op het eiland zie je in huizen van die gepleisterde nissen met houten deuren en planken. Die sfeer, die je ook op Ibiza tegenkomt, vinden we prachtig. Juri vertaalde dat heel mooi in de handgemaakte keuken en badkamer. Het betekende wel opnieuw een intensieve bouwperiode. Want we hadden niet alleen een metselaar en stukadoor nodig, maar ook een timmerman en steenhouwer. Maar het resultaat is prachtig. Ons huis heeft nu de Ibiza-stijl waar we zo dol op zijn.” En met overal dat magische uitzicht. “Ik vergeet het uitzicht weleens als ik sta te koken bijvoorbeeld. Als ik dan ineens opkijk, word ik weer helemaal overvallen door de schoonheid.”
De architect bracht een karakteristiek Mallorcaans detail terug in elke kamer: een gewelfd plafond.
Vleugje terracotta voor warmte
De combinatie van wit stucwerk en eikenhout legt een lichte basis in huis. Die wordt versterkt door de zandkleurige tegels van lokaal natuursteen. Ze liggen niet alleen op de vloer, maar bekleden ook de badkamerwanden. Bij de keuze voor meubels en woonaccessoires borduurden de bewoners voort op dit ton-sur-toneffect. Zo hebben de meeste meubels en kussens zachte kiezelkleuren. Met een vleugje terracotta voor wat warmte. “In Nederland wonen we in een soort winterhuis, ingericht in een landelijke stijl. Hier wilden we eerst gaan voor minimalistisch en modern, met strakke designmeubels. Uiteindelijk zagen we onszelf toch niet in zwemkleding, zo van het strand, op die designbanken zitten. Deze natuurlijke en toch stoere stijl past beter bij ons eilandleven.”
Eikenhout en geweven riet
De liefde voor design komt wel subtiel terug in een paar bijzondere blikvangers. Zo smelten eikenhout en geweven riet stijlvol samen in de loungestoel van Pierre Jeanneret, een neef van Le Corbusier. “We zijn liefhebbers van de stijl van Axel Vervoordt, een Belgische interieurarchitect. Bij hem zagen we deze stoel. De linnen bank en reistafel van notenhout in de keuken zijn eveneens van hem. Ook ontwierp hij onze ronde salontafel. Die is gemaakt van leisteen en weegt 180 kilo. Vier mensen hebben zich bijna een hernia getild om de tafel hier te krijgen. Hij gaat hier waarschijnlijk nooit meer weg.” In open nissen in de keuken staan stapels kommetjes en bordjes in naturel aardewerk. Ze zijn in opdracht gemaakt door keramiste Annemieke Boots in Amsterdam. “Ze stuurde ons foto’s van alle verschillende fasen van het proces, van de eerste keer bakken in de oven tot de uiteindelijke afgewerkte, geglazuurde stukken. Op die manier heb je er veel meer gevoel bij dan wanneer je gewoon iets in de winkel koopt.” 
CREDITS: PRODUCTIE FEATURES & MORE FOTOGRAFIE EUGENIA DANERI TEKST FREDERIKE KROMMENDIJK TEKSTBEWERKING MIRJAM ENZERINK STYLING WILMA CUSTERS
Meer fijne binnenkijkers
- Een heerlijke lichte ruime Barn(house)
- Binnenkijken in een duurzaam Amsterdams grachtenpand: ecochic
- Inspirerende mix van bohemian en vintage op een Deens landgoed mét B&B
