In Nederland valt nog zo veel te ontdekken, en te voet zie je altijd meer. Daarom in Seasons elke maand een wandeling, met routebeschrijving, door een van de mooiste natuurgebieden die ons land telt. Deze keer door het Reestdal bij Oud Avereest. Oud Avereest is zo’n typisch buurtschapje in het Overijssels Reestdal. Een verzameling huizen en een paar boerderijen rond een goed gerestaureerde kerk, die vermoedelijk al sinds 1236 het landschap domineert. Rond de torenspits, die ruim 150 jaar geleden is herbouwd, cirkelt in stilte een kauw. De Reestkerk was ooit de enige in de omgeving en via verschillende kerkpaden wandelden gelovigen naar de kerk. Nog altijd kun je via zulke paadjes het Reestdal verkennen, alleen vormt het tegenovergelegen bezoekerscentrum De Wheem (A) nu het vertrekpunt. In de statige boerderij woonde ooit de pastoor, toen werd het een herberg en nu heeft Landschap Overijssel er een bezoekerscentrum van gemaakt. Na de kerk en de begraafplaats begint het Reestdal. Een schemerig bospaadje, dat de sfeer van een onderaardse gang ademt, voert je het gebied binnen. Dan ineens blond lentelicht en een tarweveld met daartussen korenbloemen (B) en klaprozen. Wat volgt is weer zo’n duistere loofgang en dan is daar de Reest (C), die kilometerslang het grensriviertje is tussen Drenthe en Overijssel. De herkomst van de naam is niet helemaal helder, maar Reest heeft mogelijk iets te maken met ‘bewegen’ of ‘stromen’. Nu is dat lastig voor te stellen, want het water is bewegingsloos en enkel de zwierige waterplanten verklappen in welke richting het stroomt. Vanaf de houten brug kun je trouwens mooi zien wat het Reestdal zo speciaal maakt: de beek kronkelt nog ‘ouderwets’ door de kleurige graslanden. 
Boerenland grenst aan natuur
Door het opkopen van grond langs de Reest probeert Landschap Overijssel meer grip te krijgen op de grondwaterstand in het Reestdal, want het gebied kampt met verdroging. Een hogere grondwaterstand is de wens, want dat levert dotterbloemhooilanden op, een landschapstype dat de afgelopen decennia langs de Reest is geslonken. Dotterbloemhooilanden gedijen bij natte omstandigheden: kwelwater uit de grond en af en toe onder water staan zodat mineralenrijk Reestwater de bodem voedt. Zijn die omstandigheden goed dan levert dat in het voorjaar velden vol dotterbloemen op, maar ook moerasviooltje en moeraskartelblad (D), dat wordt gezien als de orchidee van het Reestdal. Bos wijkt voor heide. Het is even wennen, al die ruimte om je heen. Een asfaltweggetje vormt een harde grens tussen Wildenberg en Takkenhoogte/Meeuwenveen, het volgende natuurterrein. Niet alleen het landschap verandert. In de lucht verdringen opgezwollen wolken het hemelblauw en de wind begint zich te roeren. Een felle regenbui trekt over en vanaf de uitzichtheuvel (E) in Takkenhoogte komt een sluimerend landschap ineens in beweging. Berken buigen, het wateroppervlak van rimpelloze vennen raakt ineens verfrommeld met golfjes. Vanaf de heuvel is ook goed te zien hoe boerenland en natuur scherp aan elkaar grenzen. Niet dat een ooievaar (F) zich ook maar iets aantrekt van die grens, want die stapt loom door het frisgroene land, speurend naar voedsel.
De uitzichtheuvel bij Takkenhoogte (E)
Overal vennen
Takkenhoogte en Meeuwenveen vormen sinds 1997 een geheel en worden beheerd door Het Drentse Landschap. De wonderlijke naam Takkenhoogte komt van de boerenfamilie Takken, die in de negentiende eeuw op de boerderij De Wildenberg woonde. Door het uitbreken van miltvuur ging het bedrijf ten onder. De dode koeien zouden zijn begraven in het verderop gelegen hogere terrein: Takkenhoogte dus. Overal zijn vennen. Het Meeuwenveen is het mooiste. Ruim dertig jaar geleden zat hier een kolonie kokmeeuwen, maar die zijn verdwenen. De naam bleef. Nu is het vooral een gebied vol mooie planten zoals zonnedauw, moeraswolfsklauw en grote wolfsklauw. Een groentje fladdert voorbij. In de verte herkauwen Schotse hooglanders hun eten in de zon. Straks weer het Reestdal. Wat een luxe. 
Meer informatie
Ligging De Reest, stromend van Drogteropslagen bij Dedemsvaart naar Meppel, vormt het grensriviertje tussen Overijssel en Drenthe. Het startpunt van de wandeling door het Reestdal is de parkeerplaats bij bezoekerscentrum De Wheem (Oud Avereest 22, Balkbrug). De route die Seasons wandelde is grotendeels onderdeel van het wandelnetwerk. De route is gemarkeerd met oranje pijlen en knooppuntnummers (zie wandelnet.nl). Volg vanaf bezoekerscentrum De Wheem (KP A30) de oranje route naar KP A39, A40, A41 en A43. Bij A43, RA naar A42. Daar pak je de oranje route weer op door naar rechts te gaan en op de Y-splitsing rechts aan te houden. Je passeert A38. Bij punt 1 op de kaart (bij het ven) ga je op de Y-splitsing bij het paaltje met oranje markering naar rechts. Loop door tot A39. Daar rechtdoor en doorlopen naar het startpunt. Bereikbaarheid Auto: rijd op de N377 in Balkbrug (bij de stoplichten) de Meppelerweg in. Op de Y-splitsing links aanhouden richting De Wijk. Bij het bord bezoekerscentrum De Wheem linksaf. Parkeren kan aan de achterzijde. OV: de dichtstbijzijnde bushalte is in Balkbrug, dat is circa dertig minuten lopen. Horeca Bij het startpunt zit bezoekerscentrum De Wheem voor koffie, thee of een versnapering. Open: mei en juni, za 13.00-17.00 uur, zo 12.00-17.00 uur. Honden Niet toegestaan. NB Check voor je op pad gaat of de genoemde adressen open zijn en of activiteiten doorgaan. Dit artikel verscheen in aangepaste vorm ook in Roots. 
CREDITS: TEKST EN FOTOGRAFIE DANIËL MULDER | ROUTEKAARTJE CÉCILE VRINTEN
